مزایا و مشکلات شب زنده‌داری چیست؟
از نظر انسان‌های طبیعی، جغدهای شب یا افراد شب زنده‌دار انسان‌هایی آزاد و خلاق هستند. با این حال مطالعات نشان داده‌اند افرادی که بیشتر در شب فعالیت دارند، با مخاطرات بیشتری برای سلامتی‌شان مواجه خواهند بود. حال سوالی که پیش می‌آید این است که شب زنده‌داری چه خطراتی دارد و آیا این افراد باید تلاش کنند که سحرخیز شوند؟
ادبیات جهان معمولا افراد شب زنده‌دار را دوست دارد زیرا این واقعیت که آن‌ها در ساعات متفاوتی به کار می‌پردازند و بیشتر در طول شب فعال هستند، می‌تواند آن‌ها را به افراد اسرار آمیزی تبدیل کند که هم جذاب و تا حدودی ترسناک خواهند بود.
آمارهای موجود
با وجود تصویر عاشقانه و اسرارآمیزی که ممکن است کتاب‌ها و فیلم‌ها از شب زنده‌داران به تصویر بکشند، بسیاری از مطالعات هشدار می‌دهند افرادی که اغلب در ساعت‌های اولیه صبح به خواب می‌روند، سلامت جسمی و روحی خود را در معرض خطر قرار می‌دهند.
به عنوان مثال، مطالعه انجام شده در سال 2018 که رابطه بین عادات خواب و سلامتی را در 433.268 بزرگسال مورد بررسی قرار داده بود، نشان داد که شب زنده‌داران در مقایسه با افرادی که سحرخیز هستند بیشتر در معرض خطر ابتلا به دیابت قرار دارند و هم‌چنین 10 درصد زودتر خواهند مرد.
این مطالعه نشان داد که شمار قابل توجهی از مردم، شب‌ها بهتر از روزها کار می‌کنند. یکی از مطالعاتی که در سال 2011 بر روی دانش آموزان یکی از کالج‌های عربستان سعودی انجام شد و 540 پسر و 219 دختر موجود در سنین بین 18 تا 32 سال در آن شرکت کرده بودند، مشخص شد که 26.9 درصد از شرکت‌کنندگان در این مطالعه شب زنده‌دار هستند.
نویسندگان این مطالعه اضافه نمودند که تحقیقات انجام شده در کشورهای غربی نشان می‌دهد که تعداد بیشتری از دانش آموزان کالج‌های جوامع غربی شب زنده‌دار می‌باشند.
ریتم‌ها و چرخه‌های زمانی در طول شبانه روز
اما سوال این است که چه کسی به عنوان یک جغد شب یا شب زنده‌دار در نظر گرفته می‌شود؟ برای پاسخ به این سؤال، ابتدا باید درباره ساعت‌های بدن صحبت کنیم. همه انسان‌ها و حیوانات دارای مکانیزم تنظیم کننده داخلی یا «ساعت بدن» هستند که به فرد اجازه می‌دهد تا با چرخه‌های روزانه یا شبانه طبیعی یعنی وقت غذا خوردن، ورزش، داشتن رابطه جنسی و خوابیدن سازگار شوند.
با این حال این ساعت بدن در هر فردی متفاوت است. بعضی از مردم در اول صبح احساس نشاط و سرزندگی می‌کنند، و در عین حال احساس می‌کنند که باید 9:00 شب به رخت‌خواب بروند اما افرادی که بیشتر در شب‌ها فعال هستند، صبح در هنگام بیدار شدن از خواب مشکل دارند.
نویسندگان یکی از مطالعاتی که در سال 2017 در مجله "کرونوبیولوژی بین المللی چاپ شد در این خصوص بیان داشتند که: شب زنده‌داری و یا سحرخیزی یکی از مهم‌ترین جنبه‌های تفاوت‌های فردی در ریتم‌های روزانه است که یک فنوتیپ شناخته شده به عنوان تیپ زمانی را به وجود خواهد آورد.
انواع بیماری‌هایی که افراد شب زنده‌دار ممکن است به آن‌ها مبتلا شوند
جغدهای شب زنده‌دار بیشتر در معرض خطر ابتلا به دیابت و سلامت روانی نامطلوب قرار دارند. در واقع در ساختار جامعه جهانی که بیشتر با عادات افراد سحرخیز انطباق دارد، افراد شب زنده‌دار در معرض ابتلا به انواع بیماری‌ها قرار می‌گیرند. عدم انطباق بین زمان بیولوژیک و زمان اجتماعی یکی از مسائل رایجی است که معمولا برای شب زنده‌دارانی که سعی می‌کنند یک روز عادی کاری داشته باشند اتفاق می‌افتد.
در مطالعه‌ای که در اوایل سال جاری منتشر شد، یکی از محققین این عرصه دریافت که شب زنده‌داران هر روز چیزی شبیه به براشفتگی عصبی را تجربه می‌کنند. در حقیقت، اتصالات مناطق مختلف مغز شب زنده‌داران بسیار کمتر از افراد سحرخیز بود و این بدان معنی است که شب زنده‌داران دارای واکنش‌های شدیدتر و انرژی کمتری نسبت به افراد سحرخیز هستند.
بررسی بین المللی منتشر شده در "مجله پیشرفت‌های تغذیه" که در سال 2018 منتشر شد نشان داد که بزرگسالانی که شب‌ها بیدار می‌مانند در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و دیابت نوع 2 قرار دارند. نویسندگان این مقاله استدلال نمودند که این امر ممکن است به رژیم غذایی ضعیف این افراد مرتبط باشد.
تحقیقات انجام شده در سال 2017 نیز نشان داد که شب زنده‌داران ممکن است چاق‌تر باشند و لذا به بیماری‌هایی نظیر دیابت و سرطان مبتلا شوند. نویسندگان این تحقیق به این نکته نیز اشاره نمودند که شب زنده‌داران ممکن است به انواع بیماری‌های قلبی عروقی مبتلا شوند. در نهایت، برخی مطالعات نشان می‌دهند که شب زنده‌داران نسبت به سحرخیزان، افسردگی بیشتری را تجربه می‌کنند.
آیا این امکان وجود دارد که شب زنده‌داران سحرخیز شوند؟
با این که بسیاری از محققان بر این باورند که بیشتر مشکلات افراد شب زنده‌دار به این دلیل است که ریتم زندگی افراد سحرخیز را دنبال می‌کنند، بسیاری از محققین به دنبال کشف این موضوع هستند که آیا این امکان وجود دارد که شب زنده‌داران سحرخیز شوند؟
یک روز معمولی ممکن است از ساعت 9:00 صبح تا 5:00 بعدازظهر باشد، اما برای یک شب زنده‌دار، این ساعت کاری می‌تواند باعث کاهش عملکرد در صبح، کاهش ارتباط مغز در مناطق مرتبط با آگاهی و افزایش خواب آلودگی باشد.
این تحقیقات نشان داده است، اگر به عنوان یک جامعه، ما بتوانیم در مورد چگونگی مدیریت زمان کاری، انعطاف پذیری بیشتری داشته باشیم، می‌توانیم بهره‌وری این افراد را به حداکثر رسانده و خطرات موجود برای سلامتی‌شان را به حداقل برسانیم.
منابع:
مطالب مرتبط
سهیلا دوست‌پژوه
علاقه مند به ترجمه و تالیف و نویسندگی
