علت ایجاد بیماری تبخال چیست و چگونه آن را سریعا درمان کنیم؟

ویروسی که باعث تبخال در داخل یا اطراف دهان می‌شود و هم‌چنین می‌تواند مناطق دیگر بدن را آلوده کند، عفونت ناشی از ویروس هرپس سیمپلکس Herpes simplex virus است که بسیار رایج است. اکثر افراد مبتلا به عفونت تبخال حتی آن را نمی‌دانند. آن‌ها ممکن است علائم نداشته باشند و به آن  توجه نکنند.

برای افرادی که علائم دارند، یک عفونت تبخال ممکن است به عنوان یک یا چند تلقیح ظاهر شود. این می‌تواند در نزدیکی دهان، چشم، دستگاه تناسلی یا مقعد وجود داشته باشد. پس از شکستن تاول‌ها، آن‌ها به زخم  تبدیل می‌شوند. این زخم‌ها دردناک هستند و حدود یک هفته طول می‌کشد تا بهبود یابد.

هنگامی که فرد مبتلا به ویروس هرپس سیمپلکس باشد، ویروس پنهان شده و باقی عمر خود را در بدن فرد می‌گذراند. ویروس می‌تواند دوباره در هر زمان ظاهر شود و مجددا موجب شیوع بیماری شود. در برخی از افراد چندین‌بار در سال بروز می‌کند. سوزش در این منطقه می‌تواند نشانه‌ای از شیوع بیماری باشد.

ویروس هرپس سیمپلکس

دو نوع ویروس هرپس سیمپلکس وجود دارد: HSV-1 و HSV-2  

در نوع HSV-2 اغلب در دوران کودکی انتقال می‌یابد. شما ممکن است با تماس نزدیک با فرد مبتلا به این بیماری دچار شوید. به عنوان مثال، یک عضو خانواده مبتلا به تبخال ممکن است یک کودک را ببوسد. همچنین نوع HSV-1 عامل اصلی تبخال دهان و یا چشم است. اگرچه HSV-2 هم ممکن است دهان یا چشم را آلوده کند، اما معمولا در ناحیه تناسلی یافت می‌شود.

در حال حاضر هیچ درمانی برای تبخال وجود ندارد اما داروهای ضد هرپس  وجود دارند که اگر هر روز مصرف شوند می‌تواند باعث بهبودی زخم شود. این قبیل داروها هم‌چنین می‌توانند خطر ابتلا به این بیماری را در آینده کاهش دهند.

دکتر جفری ای. کوهن، یک متخصص عفونت تبخال در مؤسسات ملی بهداشت NIH می‌گوید: "اولین قسمت شیوع بیماری از لحاظ درمان بسیار مهم است." به همین دلیل است که اولین شیوع اغلب شدیدتر است. علاوه بر زخم‌ها، ممکن است دچار تب و درد بدن شوید. هم‌چنین گره های لنفاوی مجاور ممکن است متورم و دردناک باشند.

یک پزشک ممکن است با دیدن زخم به بیماری تبخال شک کند. اما تست‌های آزمایشگاهی بر روی یک نمونه از زخم گرفته شده برای تأیید تشخیص ضروری است. آزمایش خون برای HSV-1 و HSV-2 نیز برای تأیید اینکه آیا کسی آلوده شده است، نیز موجود است.

محققان در حال توسعه واکسن تبخال هستند. کوهن توضیح می‌دهد: "دو نوع واکسن برای ویروس هرپس وجود دارد." یکی از واکسن‌ها جهت جلوگیری از ابتلا به عفونت در افرادی که به ویروس مبتلا نشده‌اند، می باشد. تیم تحقیقاتی کوهن در NIH بر روی این نوع واکسن کار می‌کند.

وی می‌گوید: "نوع دیگری از واکسن برای افرادی است که در حال حاضر آلوده هستند. این ایده شامل این است که ما می‌توانیم سیستم ایمنی بدن آن‌ها را افزایش دهیم تا شیوع کمتری داشته باشند. این حقیقت که اکثر مردم نمی‌دانند که آلوده شده‌اند یا خیر، نوع به کار گیری واکسن‌ها را بسیار مهم می‌کند.

وقتی فردی مبتلا به تبخال می‌شود، ممکن است احساس خشم، غم و اندوه یا خجالت را احساس کند. آن‌ها هم‌چنین ممکن است از نپذیرفته شدن توسط همسران خود رنج بکشند. به یاد داشته باشید که شیوع هرپس را می‌توان مدیریت کرد. افراد مبتلا با اجتناب از تماس مستقیم با افراد در معرض خطر می‌توانند مانع از ابتلای آن‌ها شوند. همچنین برای افراد مبتلا به تبخال تناسلی، استفاده از داروهای ضد هرپس در هر روز و استفاده از کاندوم در طول فعالیت جنسی نیز ضروری است و می‌تواند خطر ابتلا به عفونت را در همسر فرد کاهش می‌دهد.

اگر سوالی در مورد پیشگیری یا کنترل بیماری تبخال دارید، با پزشک خود مشورت کنید.

سخن آخر

به مبارزه با ویروس هرپس بپردازید. عفونت تبخال معمولا شایع است و ممکن است علائمی ایجاد نکند. هرپس ممکن است توسط فردی که نمی‌داند بدان مبتلا است انتقال یابد. احتمال اینکه شما از طریق راه‌های بسیاری به این بیماری مبتلا شوید وجود دارد، مانند بوسیدن، مصرف نوشیدنی‌ها و ظرف‌های مشترک و همچنین فعالیت جنسی. داشتن هرپس به این معنا نیست که شما یک فرد بد و غیر اخلاقی هستید.

منابع:

1. https://newsinhealth.nih.gov/2018/06/herpes-can-happen-anyone