جراحی تغییر جنسیت چگونه انجام می‌شود؟
وقتی ترنس‌ها و دیگر افراد متقاضی علاقه‌مند به جراحی تغییر جنسیت هستند، یکی از چیزهایی که نظرشان را جلب می‌کند جراحی بالاتنه (top) است. جراحی بالا یا سینه با همکاری گروهی از جراحان که قفسه سینه و سینه‌ی افراد متقاضی را تغییر شکل می‌دهند انجام می‌شود. این جراحی با جراحی پایین (bottom) یا ناحیه تناسلی متفاوت است. جراحی پایین برای تغییر شکل ناحیه تناسلی استفاده می‌شود و شامل: فالوپلاستی، متوئیدیوپلاستی و واژینوپلاستی است.
به چه افرادی ترنس گفته می‌شود؟
ترنس زن به مرد (F to M) به فردی گفته می‌شود که با ظاهر و آلت تناسلی زنانه به دنیا می‌آید اما در باطن و ذهن و شخصیت و گرایش جنسی، هویت مردانه دارد. از جمله جراحی‌هایی که برای ترنس‌های مرد انجام می‌شود فالوپلاستی و متوئیدیوپلاستی است.
ترنس مرد به زن (M to F) به فردی گفته می‌شود که با ظاهر و اندام مردانه به دنیا می‌آید اما در باطن گرایش، شخصیت و هویت زنانه دارد. برای ترنس‌های مرد واژینوپلاستی انجام می‌شود.
فالوپلاستی چیست؟
فالوپلاستی (phalloplasty) یک نوع جراحی اورولوژی است که طی آن آلت تناسلی مردانه ساخت یا بازسازی می‌شود. به عبارتی اصلاح مصنوعی آلت مردانه است. از این اصطلاح گاهی برای بزرگ کردن آلت مردانه نیز استفاده می‌شود. برای فالوپلاستی تکنیک‌های گوناگونی وجود دارد.
ساخت آلت تناسلی مردانه جدید که گاهی نئوفالوس نیز نامیده می‌شود معمولا شامل برداشتن یک فلپ بافتی از محلی مثل بازو و گسترش مجرای ادراری ست. برای اسکلروپلاستی (ترمیم کیسه‌ی بیضه) نیز ممکن است از لابیای ماژور آلت تناسلی زنانه استفاده کرد و کیسه‌ی بیضه را ایجاد کرد و درون آن بیضه‌ی پروتز قرار داد. اگر برداشت کانال واژن، رحم و تخمدان انجام نشده باشد، احتمالا آنها را نیز طی همین جراحی بردارند.
متوئیدیوپلاستی چیست؟
متوئیدیوپلاستی (metoidioplasty) نیز یک جراحی اورولوژی است برای ساخت و بازسازی آلت تناسلی مردانه اما روش آن با فالوپلاستی متفاوت است. در این روش با تزریق هورمون تستوسترون، کلیتوریس رشد کرده و به سایزی حدودا 4 الی 6 سانتی‌متر می‌رسد. فلپ‌های پوستی دور کلیتوریس کشیده می‌شود. در این روش تحریکات جنسی همچنان وجود خواهد داشت اما نه به مثابه یک مرد معمولی. کیسه‌ی بیضه نیز مانند روش فالوپلاستی ایجاد می‌شود.
اما جراحی تاپ که در ادامه مفصل‌تر درباره‌ی آن صحبت می‌کنیم، رایج‌تر است البته همه‌ی ترنس‌ها مایل به جراحی تغییر جنسیت نیستند. یکی از دلایلی که ترنس‌های زن ( تولد با بدن مردانه، هویت زنانه) نسبت به ترنس‌های مرد کمتر به جراحی تاپ علاقه‌مند هستند؛ این است که ترنس‌های زن با دریافت هورمون استروژن، سینه هایشان به اندازه کافی رشد می‌کند. از طرفی بیمه جراحی سینه را برای ترنس‌های زن کمتر از ترنس‌های مرد تحت پوشش قرار میدهد.
قفسه سینه دیسفوریا (ناآرام) چیست؟
دیسفوریای (dysphoria) جنسیتی به معنی احساس یا تجربه ناراحتی و عدم خوشحالی نسبت به بدن خود است زیرا بدن فرد مطابق هویت جنسی وی نیست. به طور مثال یک ترنس مرد (ظاهر زنانه و هویت مردانه) که بالغ شده است و سینه هایش رشد کرده‌اند، نسبت به سینه هایش احساس ناراحتی و اذیت شدن می‌کند. این دیسفوریای قفسه سینه بر روی فرد تاثیر میگذارد خصوصا وقتی لباس می‌پوشد و یا وقتی که لخت می‌شود. ترنس زن نیز نسبت به شانه‌های پهن و سینه‌های بسیار کوچک احساس ناراحتی می‌کند.
بعضی افراد ممکن است با دیسفوریای قفسه سینه کنار بیایند و جراحی نکنند. مثلا ترنس‌های مرد ممکن است از بند و چسب‌های مخصوص (چیزی مانند شکم‌بند) برای بستن و صاف کردن سینه و قفسه سینه‌شان استفاده کنند. این روش میتواند برای بعضی‌ها مناسب باشد. هرچند برای بعضی دیگر این بندها ممکن است نا راحت و حتی دردناک باشند. این شکمبند‌ها ممکن است تنفس و ورزش کردن را سخت کنند.
افرادی که مکررا و یا مدت زمان طولانی از این بندها استفاده می‌کنند پوستشان دچار بثورات و آسیب و خرابی می‌شود. ترنس زنی که با بدنش احساس راحتی می‌کند و فقط می‌خواهد توی لباس هایشان ظاهر متناسبی داشته باشد میتواند از سوتین‌های اسفنجی و یا پدهای سیلیکونی استفاده کند. هم‌چنین تکنیک‌هایی که زنان استریت برای بزرگتر نشان دادن سینه‌شان استفاده می‌کنند نیز می‌توانند بهره ببرند.
جراحی تاپ یا پستان برای ترنس‌های زن
جراحی پستان برای این افراد مانند جراحی تقویت و بزرگ کردن پستان است و میتواند شامل قرار دادن سیلیکون یا پروتز سالین در داخل یا زیر پستان باشد و سایز پستان را افزایش دهد. به ترنس‌های زن بسیار پیشنهاد می‌شود که قبل از جراحی پستان، حداقل یک سال هورمون تراپی (دریافت استروژن) کنند. وقتی پستان به نهایت رشد طبیعی خود رسید ممکن است برای بعضی افراد، همین سایز احساس خوشایندی ایجاد کرده و دیگر نیازی به جراحی نباشد. حداکثر رشد پستان به جراح نیز کمک می‌کند تا افزایش سایز را راحت‌تر و ایمن‌تر انجام دهد.
هم‌چنین یک سال هورمون تراپی ممکن است برای بیمه‌ها نیاز باشد تا جراحی سینه را تحت پوشش قرار دهند.
جراحی تاپ یا پستان برای ترنس‌های مرد
دو دسته جراحی پستان برای ترنس‌های مرد وجود دارد. یکی جراحی با حفظ نوک پستان و دیگری گرافت نوک پستان.
1- جراحی با حفظ نوک پستان:
در جراحی حفظ نوک پستان، هرچقدر از بافت پستان برداشته شود باز هم نوک پستان را حفظ کرده و آن را برنمی‌دارند. مزیت این روش در این است که حس نوک پستان (نیپل) حفظ شده و از بین نمی‌رود. هرچند، تنها تعداد اندکی از ترنس‌های مرد سینه مناسب برای این جراحی را دارند.
به منظور انجام جراحی با حفظ نیپل، فرد باید پستان کوچک و پوست منعطف و قابل ارتجاعی داشته باشد. هم‌چنین فرد باید آگاه و متوجه باشد که چه در این جراحی و چه در جراحی پیوند نیپل، سایز نوک و محل آن ممکن است مانند مردان نباشد. این مسئله به این خاطر است که نیپل مردان نسبت به زنان به مراتب کوچکتر است.
2- جراحی پیوند نوک پستان:
جراحی پیوند نیپل برای افرادی استفاده می‌شود که پستان و یا نوک بزرگتری دارند و برای یه نتیجه خوب و زیبا نیاز به تغییر شکل آن دارند. این جراحی‌ها به روش‌های گوناگونی می‌توانند انجام شوند.اما یکی از روش‌های رایج شامل دو برش ماستکتومی و پیوند نیپل آزاد است. این جراحی دو اسکار طولانی روی قفسه سینه برجای میگذارد اما به طور کلی نمای خوبی خواهد داشت. این جراحی هم‌چنین به جراح اجازه میدهد تا سایز نیپل و محل آن را تغییر دهد و آن را متناسب با محل و شکل ایده آل نیپل مردان کند.
عوارض جراحی پیوند نیپل
نقاط ضعف این جراحی شامل کاهش حس نیپل و خطر نکروز شدن و از دست رفتن نیپل است. قابل اشاره ست که بعضی افراد این جراحی را انتخاب می‌کنند بدون آن که نیپل پیوند بزنند. زیرا آنها اهمیتی نمی‌دهند که اصلا نیپل نداشته باشند و یا ممکن است بیمه آنها جراحی پیوند نیپل را پوشش ندهد.
ترنس‌های مرد نیز باید به مدت حداقل یکسال قبل از جراحی، هورمون تستوسترون دریافت کنند. هرچند یک سری هشدارها وجود دارد. اول اینکه همه‌ی ترنس‌های مرد و یا کوییرها مایل نیستند که تستوسترون دریافت کنند. دوم اینکه توصیه تستوسترون بیشتر مربوط به افرادی ست که فعال هستند. اما علت چیست؟
چرا تستوتسرون به افراد فعال توصیه می‌شود؟
تستوسترون به ویژه در ترکیب با فعالیت فیزیکی، واقعا میتواند بدن فرد و شکل قفسه سینه‌اش را تغییر دهد. اجازه رخ دادن این اتفاق قبل جراحی باعث می‌شود که جراح کار خود را خیلی بهتر انجام دهد و نمای سینه و محل نیپل و اسکار آن بهتر باشد. این مسئله برای افراد بزرگتر و کسانی که نمی‌توانند فعالیت داشته باشند کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد زیرا با وجود پستان محدود می‌شود.
جراحان گوناگون از برش‌های متفاوتی استفاده می‌کنند و محل اسکار آنها نیز متفاوت است. شما باید جراحی را بیابید که با روش وی راحتید و بازده و نتیجه کارش مطابق با هدف و نیاز شما باشد. یکی از اهداف بسیاری از ترنس‌های مرد این است که بتوانند بدون پیراهن بیرون روند پس راحتی با محل اسکار مهم است.
مزایای جراحی تاپ
به این علت که ترنس‌های مرد بیشتر از ترنس‌های زن جراحی سینه انجام می‌دهند، اکثر تحقیقات مربوط به مزایا و عوارض بر روی جمعیت ترنس‌های مرد انجام شده است.
به طور کلی، نتیجه‌ی تحقیقات بر روی جراحی سینه‌ی ترنس‌های مرد غالبا مثبت و رضایت بخش بوده است. ترنس‌های مردی که جراحی را انجام داده‌اند اغلب نسیت به افرادی که انجام نداده‌اند یا نسیت به قبل جراحی خودشان، احساس اعتماد به نفس بیشتر و اضطراب کمتری می‌کنند. آنها هم‌چنین از لحاظ فیزیکی فعال‌تر هستند و راحت‌تر در فعالیت‌های مشترک با دوستان و پارتنر (همسر) خود شرکت می‌کنند.
پیشرفت‌های مشابهی در مطالعه‌ی جراحی افزایش سینه ترنس‌های زن مشاهده شده است. مردم اغلب می‌پرسند آیا بیمارانی که جراحی قفسه سینه انجام می‌دهند از تصمیم خود برای انجام این عمل پشیمان هستند؟ هرچند این مبحث دقیقا مورد پژوهش قرار نگرفته، اما مطالعاتی که این سوال را مطرح کرده است به طور کلی نشان داده است که تعداد کمی از بیماران از انجام جراحی قفسه سینه پشیمان هستند. پشیمانی نیز برای افراد ترنسی که تحت عمل جراحی ناحیه تناسلی قرار گرفته‌اند بسیار کم گزارش شده است (در حدود 1 درصد)
چیزهایی که باید از خود بپرسید
جراحی سینه یا تاپ پتانسیل این را دارد که کیفیت زندگی افراد ترنس را تا حد زیادی بهبود ببخشد. خصوصا برای افرادی که دیسفوریای سینه دارند و بدون جراحی نمی‌توانند این ناراحتی را حل کنند و از بین ببرند.
هرچند، اینکه شما قبل از جراحی سینه، اهداف‌تان از انجام این جراحی را به درستی و واقع بینانه بدانید بسیار مهم است. هم‌چنین درباره‌ی میزان آمادگی‌تان برای جراحی واقع بین باشید. با جراح‌تان درباره‌ی نیازهای‌تان و مراقبت‌های پس از جراحی صحبت کنید. سپس از خودتان سوال‌هایی از این قبیل بپرسید:
- آیا من می‌توانم زمان زیادی را از سرکار یا محل تحصیل مرخصی بگیرم؟
- آیا من می‌توانم توصیه‌ها درباره‌ی محدود کردن فعالیت هایم را دنبال کنم؟
- آیا من کسی را دارم که در صورت نیاز پس از جراحی به من کمک کند؟
- آیا محل امنی برای دوره‌ی ریکاوری و بهبودم دارم؟
- آیا می‌توانم سیگار کشیدن را ترک کنم و یا دیگر توصیه‌های سلامتی بهداشتی را که جراح می‌گوید، دنبال کنم؟
اگر پاسخ شما به یک یا چندین سوال، "نه" می‌باشد، شما باید برای جراحی تامل بیشتری کنید.
منابع:
رعنا فرحی
دانش آموخته رشته تکنولوژی جراحی (اتاق عمل)
