همه چیز درباره قرص ایبوپروفن، اثرات و موارد منع مصرف

قرص ایبوپروفن، اثرات و عوارض آن 

ایبوپروفن داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) است و به طور گسترده‌ای برای تسکین علائم درد، تب و التهاب استفاده می‌شود. افرادی که با مشکلات قلبی، سکته مغزی و یا زخم معده مواجه هستند باید در مصرف آن دقت کنند.
این دارو نباید در 3 ماه آخر بارداری مصرف شود. ایبوپروفن جایگزین غیر اعتیادآور برای داروهای ضد افسردگی است. ایبوپروفن یک داروی غیر استروئیدی است. مصرف استروئیدها در دراز مدت اثرات جانبی دارد و اغلب باعث افسردگی می‌شود اما ایبوپروفن اینگونه نیست.

نام های تجاری Ibuprofen عبارتند از: Brufen، Calprofen، Genpril، Ibu، Midol، Nuprin، Cuprofen، Nurofen، Advil، and Motrin، among others

در اینجا برخی از نکات کلیدی در مورد ایبوپروفن را برای شما توضیح خواهیم داد. ایبوپروفن تولید پروستاگلاندین‌ها را متوقف می‌کنند، پروستاگلاندین‌ها باعث آسیب به بدن، درد و تورم یا التهاب می‌شوند. آن‌ها در مغز منتشر و هم‌چنین منجر به تب می‌شوند.

اثرات جانبی ایبوپروفن 

ایبوپروفن مناسب این افراد نیست:

• افرادی که به آسپرین یا هر نوع  داروی غیر استروئیدی (NSAID) حساس هستند.
• افرادی که دچار زخم معده هستند.
• افرادی که نارسایی شدید قلبی دارند.

در سال 2015، اداره غذا و داروی ایالات متحده (FDA) هشدار داد افزایش احتمال ابتلا به حمله قلبی یا سکته مغزی در هنگام مصرف دوزهای بالاتر از ایبوپروفن بیشتر می‌شود. در صورتی که درد سینه، مشکلات تنفسی، ضعف ناگهانی در یک قسمت یا یک طرف بدن را حس کردید حتما مصرف قرص را متوقف کرده و به متخصص مراجعه کنید. سایر عوارض ناشی از مصرف ایبوپروفن عبارت است از :

• آسم
• مشکلات کبدی
• مشکلات کلیوی
• اختلال قلب خفیف
• فشارخون بالا
• آنژین، حمله قلبی (بیماری قلبی ایسکمی)
• محدود شدن شریان‌ها، که به عنوان بیماری شریانی محیطی شناخته می‌شود
• جراحی پیوند عروق کرونر (CABG)
• هر تجربه خون‌ریزی معده
• سکته مغزی
• اثرات نامطلوب احتمالی

شایعترین عوارض جانبی ایبوپروفن عبارتند از:

• اسهال
• حالت تهوع
• استفراغ
• شامل درد شکمی، نفخ و سوء هاضمه
• درد در معده یا روده
• کسانی که پس از مصرف ایبوپروفن دچار سرگیجه می‌شود، نباید رانندگی کنند.
• مصرف طولانی مدت می‌تواند منجر به کاهش باروری در برخی از زنان شود، اما این مشکل باید پس از اتمام درمان به زودی متوقف می‌شود.

واکنش‌های آلرژیکی

در ایالات متحده، اداره غذا و دارو (FDA) هشدار می‌دهد که برخی از افراد ممکن است به مواد تشکیل دهنده ایبوپروفن حساسیت داشته باشند. علائم آلرژیک عبارتند از:

• خارش، پوست قرمز تاول زده و یا بثورات
• تورم صورت
• آسم و خس خس
• در موارد شدید، شوک آنافیلاکتیک ممکن است رخ می‌دهد و فرد دچار تنگی نفس خواهد شد. این مشکل بزرگی است و حتما باید به پزشک مراجعه شود.

تداخل دارویی ایبوپروفن با داروهای دیگر 

گاهی اوقات یکی از داروها می‌تواند اثرات دیگری را تحت تاثیر قرار دهد. این به عنوان تعامل دارو شناخته می‌شود. داروهایی که ممکن است با ibuprofen تعامل داشته باشند عبارتند از:

1. داروهای ضد فشارخون: ایبوپروفن گاهی اوقات منجر به افزایش فشارخون می‌شود در صورت استفاده از داروهای ضد فشارخون بهتر است آن را استفاده نکنید.
2. داروهای ضد التهابی: ایبوپروفن نباید با دیکلوفناک (ولترارول)، اندومتاسین یا ناپروکسن مصرف شود زیرا خطر خون‌ریزی معده افزایش می‌یابد..
3. آسپرین: ایبوپروفن و آسپیرین با هم به طور قابل توجهی خطر خون‌ریزی معده را افزایش می‌دهند.
4. دیگوکسین (Digoxin): این دارو اغلب برای درمان فیبریلاسیون دهلیزی استفاده می‌شود. ایبوپروفن و دیگوکسین با هم می‌توانند سطح فشارخون را افزایش دهند.
5. لیتیوم (Lithium): این دارو برای برخی از اختلالات روانی استفاده می‌شود. ایبوپروفن باعث افزایش عوارض لیتیوم در بدن می‌شود.
6. متوترکسات (Methotrexate) : برای درمان سرطان و برخی از بیماری‌های ایمنی بدن مصرف می‌شود. ایبوپروفن کارایی این قرص را از بین می‌برد.
7. تاکرلوموس (Tacrolimus): این دارو پس از پیوند عضو به طور عمده مورد استفاده قرار می‌گیرد تا سیستم ایمنی بدن را تقویت کند. ایبوپروفن همراه با تاکرولوزیس می‌تواند باعث آسیب کلیه شود.
8. مهار کننده‌های بازجذب سروتونین انتخابی (SSRIs): این نوع از داروهای ضد افسردگی مانند سیتالوپرام، فلوکستین، پاروکستین و سرترالین که با ایبوپروفن مصرف می‌شود، خطر خون‌ریزی را افزایش می‌دهد.
9. وارفارین warfarin: داروی ضد انعقاد خون است که از لخته شدن خون جلوگیری می‌کند. مصرف ایبوپروفن با وارفارین می‌تواند اثرات ضد انعقاد دارو را کاهش دهد.

میزان مصرف دارو

برای بزرگسالانی که از آن برای روماتوئید یا استئوآرتریت استفاده می‌کنند، دوز 1200 میلی‌گرم (میلی‌گرم) در روز مصرف شود. دوز مصرفی در بزرگسالان برای درد 200 تا 400 میلی‌گرم در هر وعده، هر 4 تا 6 ساعت یا 400 تا 800 میلی‌گرم هر 6 ساعت در صورت نیاز است. حداکثر دوز در یک روز 3200 میلی‌گرم است.

منابع:

1. https://www.medicalnewstoday.com/articles/161071.php
2. https://en.wikipedia.org/wiki/Ibuprofen