درباره آسپرین و اثرات و عوارض آن بیشتر بدانید

نکات مهم درباره قرص آسپرین، مزایا و موارد منع مصرف 

آسپرین داروی رقیق کننده خون است که مهم‌ترین اثر آن در جلوگیری از سکته‌های قلبی و مغزی می‌باشد. افرادی که در معرض خطر لخته شدن خون، سکته مغزی و حمله قلبی هستند، می‌توانند از آسپیرین به مدت طولانی در دوزهای پایین استفاده کنند. آسپرین شامل سالیسیلات است که از پوست درخت بید گرفته می‌شود. استفاده از آن برای اولین بار در حدود 400 سال قبل از میلاد، در زمان بقراط، زمانی که مردم پوست بید را برای از بین بردن التهاب و تب استفاده می‌کردند، ثبت شد. ولی بیشتر استفاده آن در جلوگیری از لخته شدن خون و مشکلات قلبی تجویز می‌شود. آسپرین هم‌چنین در ترکیب داروهای دیگر مانند آنتی اسیدها، داروهای ضد درد، سرفه و داروهای سرع نیز وجود دارد.

موارد مصرف آسپرین

آسپرین یکی از رایج‌ترین داروها برای درمان درد خفیف تا متوسط، میگرن و تب می‌باشد. استفاده‌های متداول و معمول آن شامل سردرد، درد قاعدگی، سرماخوردگی و آنفلوآنزا و بیماری‌های آرتروز است. برای درد خفیف تا متوسط، به تنهایی استفاده شده و  برای درد متوسط تا شدید، اغلب همراه با سایر داروهای ضد درد استفاده می‌شود.

مصرف در دوز بالا برای درمان بیماری‌های زیر استفاده می‌شود.

• تب روماتیسمی
• آرتریت روماتوئید
• دیگر شرایط مشترک التهابی
• پریکاردیت

مصرف در دوزهای پایین برای درمان بیماری‌های زیر کاربرد دارد 

• برای جلوگیری از تشکیل لخته‌های خون و کاهش خطر حمله ایسکمیک گذرا (TIA) و آنژین ناپایدار
• برای جلوگیری از انفارکتوس میوکارد در بیماران مبتلا به بیماری قلبی عروقی با جلوگیری از تشکیل لخته
• برای جلوگیری از سکته مغزی، اما نه برای درمان سکته مغزی
• برای جلوگیری از سرطان کولورکتال استفاده می‌شود
• بعد از عمل جراحی بایپس عروق کرونر
• حمله قلبی
• سکته مغزی
• فیبریلاسیون دهلیزی
• سندرم کرونری حاد

مصرف آسپرین در این افراد ممکن است خطرناک بوده و دوز کمتری به آن‌ها داده شود

• سطح کلسترول خون بالا
• فشارخون بالا
• دیابت
• افراد سیگاری

سایر افرادی که ممکن است توصیه شود مصرف آسپیرین را با دوز کم مصرف کنند عبارت است از:

• افراد دیابتی 
• کسانی که به شبکیه یا رتینوپاتی آسیب رسیده است
• بیمارانی که داروهای ضد فشارخون مصرف می‌کنند.

از این دارو چگونه باید استفاده شود؟

آسپرین بدون نسخه معمولا یکبار در روز برای کاهش خطر حمله قلبی یا سکته مغزی است. آسپرین بدون تجویز معمولا هر 4 تا 6 ساعت در صورت نیاز برای درمان تب و درد استفاده می‌شود. قرص‌ها را کامل ببلعید و از نصف کردن آن خودداری کنید. پس از عمل جراحی حتما از پزشک خود سوال کنید زیرا معمولا یک هفته بعد از جراحی از آسپرین استفاده می‌شود.

در صورتی که درد شما بیش از 10 روز طول بکشد، یا اگر بخشی از بدن‌تان دچار درد شدید شده یا متورم شود، مصرف آسپیرین را قطع کرده و با پزشک تماس بگیرید.

آسپرین و کودکان

آسپرین معمولا برای افرادی که سن کمتر از 16 سال دارند مناسب نیست زیرا ممکن است خطر سندرم ری را افزایش دهد که ممکن است پس از یک ویروس ظاهر شود مانند سرماخوردگی، آنفولانزا یا آبله مرغان . مصرف آسپرین در این دوره منجر به آسیب دائمی مغز یا مرگ می‌شود. با این وجود، ممکن است یک متخصص ممکن است آسپرین را برای یک کودک تحت نظارت در صورت بیماری کوااساکی تجویز کند و از بروز لخته شدن خون پس از عمل جراحی قلب جلوگیری کند. استامینوفن (پاراستامول، تیلنول) و ایبوپروفن به طور کلی به جای نیز آن استفاده می‌شود.

موارد احتیاط مصرف 

آسپرین برای افراد زیر توصیه نمی‌شود:

• زخم گوارشی دارند
• مبتلا به هموفیلی یا هر اختلال خون‌ریزی دیگر هستند
• به آسپرین آلرژی دارند
• به هر نوع قرص NSAID مانند ایبوپروفن آلرژی دارند
• در معرض خطر خون‌ریزی گوارشی یا سکته مغزی هستند
• مرتب الکل مصرف می‌کنند
• در حال حاضر زیاد به دندانپزشکی مراجعه می‌کنند.
• بیماری آسم دارند
• فشارخون بالا دارند
• دچار زخم معده هستند 
• مشکلات کبدی دارند
• بیماری کلیه دارند 

آسپرین در طول سکته مغزی داده نمی‌شود، زیرا تمام سکته‌های ناشی از لخته شدن نیست. در برخی موارد، آسپرین می‌تواند سکته مغزی را بدتر کند. هر کسی که در حال آماده شدن برای انجام عمل جراحی است، باید به پزشک خود اطلاع دهد که آیا  آسپرین را به طور منظم مصرف می‌کند یا نه! ممکن است لازم باشد حداقل 7 روز قبل از عمل از مصرف آسپیرین جلوگیری شود. 

بیماران باردار یا شیردهی ممکن است آسپرین مصرف کنند و حتما باید با تجویز متخصص این کار انجام شود. گاهی اوقات یک دارو می‌تواند داروهای دیگر را کمتر موثر کند یا این ترکیب می‌تواند خطر ابتلا به بیمار را افزایش دهد. این یک تعامل دارو است.

شایع‌ترین داروهایی که ممکن است با آسپرین تداخل داشته باشند عبارتند از:

• داروهای ضد التهاب مانند دیکلوفناک، ایبوپروفن، اندومتاسین و ناپروکسن خطر خون‌ریزی معده را در صورت مصرف با آسپرین بیشتر می‌کند.
• متوترکسات، مورد استفاده در درمان سرطان و برخی از بیماری‌های خودایمنی است. آسپرین باعث می‌شود که بدن برای از بین بردن متوتروکسات تنبل شده و در نتیجه سطح متوتروکسات بالا و بالقوه خطرناک در بدن باشد.
• داروهای ضدافسردگی مهارکننده بازدارنده سروتونین (SSRI)، مانند سیتالوپرام، فلوکستین، پاروکستین، ونلافاکسین و سرترالین با مصرف آسپرین، خطر خون‌ریزی را افزایش دهد.
• وارفارین، یک دارو ضد انعقادی است که از لخته شدن خون جلوگیری می‌کند. اگر آسپرین با وارفارین مصرف شود، اثرات ضد انعقاد دارو را کاهش داده و خطر خون‌ریزی را افزایش می‌دهد. در برخی موارد، پزشک ممکن است آسپرین را همراه با وارفارین تجویز کند.

شایعترین اثرات جانبی آسپرین عبارت است از :

• تحریک معده یا روده
• سوء هاضمه
• حالت تهوع

عوارض جانبی زیر ممکن است، اما کمتر رایج است:

• بدتر شدن علائم آسم
• استفراغ
• التهاب معده
• خون‌ریزی معده
• کبودی

آسپرین می‌تواند در پیشگیری و درمان بسیاری از بیماری‌ها کمک کند، اما هر کسی که آسپیرین مصرف می‌کند، ابتدا باید با پزشک صحبت کند. هر کسی که کمتر از 16 سال داشته باشد، نباید به طور معمول آسپرین مصرف کند، مگر در موارد نادر و تحت نظارت پزشکی. آسپرین می‌تواند در پیشگیری و درمان بسیاری از بیماری‌ها موثر باشد، اما هر کسی که آسپیرین مصرف می‌کند، ابتدا باید با پزشک صحبت کند. مجددا توصیه می‌کنیم افرادی که کمتر از 16 سال دارند نباید آسپرین مصرف کنند.

منابع:

1. https://medlineplus.gov/druginfo/meds/a682878.html
2. https://www.medicalnewstoday.com/articles/161255.php
3. https://en.wikipedia.org/wiki/Aspirin