علت بروز لکه‌های سفید بر روی پوست چیست؟
لکه‌های سفید روی پوست
لکه‌های سفید روی پوست معمولا هنگامی رخ می‌دهند که پروتئین‌های پوستی یا سلول‌های مرده پوست در سطح پوست به دام بی‌افتند. علاوه بر این، این لکه‌ها ممکن است به علت کم خونی یا از بین رفتن رنگ پوست نیز رخ بدهند.
لکه‌های سفید پوست معمولا مشکل جدی‌ای نبوده و عوارض نا به هنجاری را ایجاد نمی‌کنند. با این وجود، این لکه‌های سفید باید توسط یک متخصص پوست بررسی شوند تا علت آن‌ها و بهترین راه درمان‌شان مشخص گردد.
مناطق آسیب دیده ممکن است فقط روی صورت باشند، یا ممکن است در قفسه سینه یا بازوها نیز ظاهر شوند. لکه‌های سفید می‌توانند اشکال مختلفی داشته باشند. آن‌ها می‌توانند قسمت‌های تغییر رنگ یافته موجود بر روی صورت باشند یا تکه‌های کوچک سخت.
برخی لکه‌های سفید موجود بر روی پوست می‌توانند به علت شرایط مختلف، از جمله آلرژی و سو تغذیه نیز ایجاد شوند. علاوه بر این، بسیاری از بیماری‌ها نیز می‌توانند باعث بروز این لکه‌ها شوند. برخی لکه‌های سفید پوستی می‌توانند یک زنگ خطر باشند.
علل ایجاد کننده لکه‌های سفید پوست
شرایط و مشکلات زیادی می‌توانند سبب ایجاد لکه‌های سفید در قسمت‌های مختلف بدن شوند. در زیر برخی از رایج‌ترین اختلالات پوستی که سبب ایجاد لکه‌های سفید روی پوست بدن می‌شوند ذکر خواهند شد.
1- لکه خورشیدی یا هایپوملانوز قطره‌ای
لکه‌های خورشیدی نقاط سفیدی هستند که در آن‌ها رنگدانه‌های پوست از بین رفته‌اند. این لکه‌ها معمولا باعث ایجاد علائمی خاصی نشده و معمولا در اندازه 1 تا 3 میلیمتر قابل مشاهده بوده و غالبا بر روی بازوها، پشت و صورت نمایان خواهند شد اما، ابتدا روی پاها ظاهر می‌شوند.
محققان هنوز مطمئن نیستند که چه چیزی موجب ایجاد لکه خورشیدی می‌شود. یکی از علل رایج ممکن است کمبود رنگدانه پوستی‌ای به نام ملانین باشد. به نظر می‌رسد که این لکه‌ها جنبه وراثتی نیز دارند و بیشتر بعد از 40 سالگی ظاهر می‌شوند. درمان این لکه‌ها می‌تواند استفاده از لوازم آرایشی مناسب باشد. در حالیکه ماندن زیاد در آفتاب باعث سرطان پوست می‌شود اما این لکه‌ها نشان دهنده سرطان نیستند.
2- تینا ورسیکالر (کچلی تغییر دهنده رنگ) یا پیتیریازیس ورسیکالر
در افراد مبتلا به تینا ورسیکالر (کچلی تغییر دهنده رنگ) (TV)، رشد قارچ‌هایی که معمولا روی سطح پوست زندگی می‌کنند، از کنترل خارج می‌شوند. این قارچ‌ها باعث ایجاد تکه‌های ضخیم و خارش‌داری می‌شوند که از پوست اطراف‌شان روشن‌تر یا تیره‌تر هستند. این تکه‌ها معمولا به آرامی رشد می‌کنند و اغلب به یکدیگر می‌پیوندند. علائم این بیماری معمولا در محیط‌های گرم و مرطوب بیشتر خود را نشان می‌دهند.
3- پیتیریازیس آلبا
پیتیریازیس آلبا یک بیماری نسبتا گسترده و غیرسرطانی است که سبب ایجاد زخم‌های قرمز، پوسته پوسته و خارش‌داری می‌شود. این تکه‌ها در نهایت التیام می‌یابند و به صورت لکه‌های سفید روی پوست باقی می‌مانند.
پیتیریازیس آلبا معمولا در کودکان بین 3 تا 16 ساله قابل مشاهده است و معمولا در ناحیه صورت، بیشتر از سایر قسمت‌های بدن بروز می‌کند، اما می‌تواند بر روی گردن، شانه‌ها و بازوها نیز مشاهده شود. محققان مطمئن نیستند که چه چیزی باعث بروز پیتیریازیس آلبا می‌شود، اما آن‌ها فکر می‌کنند که این بیماری ممکن است فرم خفیف درماتیت آتوپیک یا اگزما باشد.
4- لک و پیس (پیسی)
در افراد مبتلا به لک و پیس، تکه‌های سفید پوست در مکان‌هایی که سلول‌های رنگی پوست از بین رفته و یا مرده‌اند، ظاهر می‌شوند. محققان هنوز مطمئن نیستند که علت لک و پیس چیست. ممکن است این بیماری یک بیماری خودایمنی باشد، که در آن سیستم ایمنی به اشتباه به سلول‌های سالم آسیب می‌رساند.
این تکه‌های سفید تمایل دارند در بخش‌هایی که بیشتر در معرض آفتاب قرار دارند ظاهر شده و به تدریج گسترش یابند. به نظر می‌رسد لک و پیس ارثی باشد. این بیماری بیشتر در سن 20 سالگی خود را نشان می‌دهد. بخش‌هایی که بیشتر تحت تاثیر این بیماری قرار می‌گیرند پوست اطراف دهان و چشم‌ها، انگشتان و مچ دست، زیربقل، کشاله ران، اندام‌های تناسلی و درون دهان هستند. برای درمان می‌توان از کرم‌های پوشاننده، نور درمانی و دارو استفاده نمود.
5- میلیا
میلیا، کیسه‌های پر شده از مایع بدون درد و سفید رنگی هستند که، بین 1 تا 4 میلیمتر عرض دارند و معمولا در سطح پوست ایجاد می‌شوند.میلیای اولیه به طور تصادفی ایجاد می‌شود یعنی، زمانی که کراتین، پروتئینی که در لایه خارجی پوست وجود دارد سخت شده و در زیر پوست به دام افتاده و به یک کیسه پر از مایع را تشکیل می‌دهد.
میلیا ثانویه در نتیجه حوادثی مانند لایه برداری پوست، آسیب بافتی، تاول زدگی و التهاب پوستی ایجاد می‌شود. این عارضه باعث ایجاد آسیب‌های جدی در ناحیه پوستی شده و باعث قرمز شدن، پوسته پوسته شدن و خارش پوست می‌شود.
6- اگزما
اگزما یک بیماری التهابی مزمن پوستی و احتمالا ژنتیکی است که سبب ایجاد التهاب و یا تحریک پوست شده و اغلب باعث می‌شود که برخی مناطق پوست سفیدتر و یا دارای رنگ روشن‌تری باشند. اگزما باعث خارش فشده و گاهی اوقات این خارش باعث ظهور بثوراتی بر روی پوست می‌شود.
این بثورات اغلب روی صورت، پشت زانو، مچ دست، دست یا پا قابل مشاهده هستند. این مناطق ممکن است خشک، ضخیم یا پوسته پوسته شوند و گاهی اوقات پوست می‌تواند تاول بزند. بسیاری از افراد مبتلا به اگزما، آلرژی هم دارند. درمان اگزما بر رفع و پیشگیری از خارش تمرکز دارد، زیرا خارش باعث می‌شود که اگزما بدتر شده و حتی باعث عفونت شود.
7- درماتیت سبوره‌ای
درماتیت سبوره‌ای معمولا باعث خارش پوست، بروز التهاب و قرمزی در سر و صورت می‌شود. در بزرگسالان، درماتیت می‌تواند یک بیماری مزمن ناشی از استرس، قارچ یا مسائل دیگر باشد. علائم این بیماری را می‌توان با کرم‌ها، شامپوهای دارویی، داروهای ضد قارچی و سایر درمان‌ها مدیریت کرد.
8- پسوریازیس
پسوریازیس یک بیماری مزمن پوستی است که در آن گلبول‌های سفید خون باعث التهاب می‌شوند. در این بیماری، سلول‌های پوست به سرعت زیاد شده، سطح پوست را گرفته و باعث ایجاد پلاک‌های ناخوشایندی می‌شوند. درمان شامل کرم موضعی و پماد، نور درمانی و داروهای سیستمیک است.
9- سوء تغذیه
کمبود کلسیم، ویتامین D و ویتامین E سبب ایجاد لکه‌های سفیدی بر روی پوست می‌شوند. در حالی که این لکه‌ها بی‌ضرر هستند، این نقاط سفید نشان می‌دهد که شما باید یک رژیم سالم و متعادل داشته باشید.
10- لیکن اسکلروزیس
لیکن اسکلروزیس یک بیماری پوستی نادر است که در آن تکه‌های سفیدی بر روی پوست ظاهر می‌شوند. این بیماری یک بیماری طولانی‌مدت است که معمولا بر روی پوست اندام‌های تناسلی تاثیر می‌گذارد. این بیماری در میان زنان پس از یائسگی رایج‌تر است، اگرچه مردان و کودکان نیز می‌توانند بدان مبتلا شوند.
علائم معمولی شامل وجود تکه‌های صاف سفید روی پوست است که با هم ترکیب می‌شوند و در هنگام داشتن رابطه جنسی و یا رفتن به توالت، ترک خورده و باعث درد، خارش، خون‌ریزی و عفونت می‌شوند. علت ابتلا به لیکن اسکلروزیس هنوز ناشناخته مانده است اما عدم تعادل هورمونی یا سیستم ایمنی بیش از حد فعال، می‌توانند علل احتمالی باشند.
این بیماری مسری نیست و از طریق مقاربت به دیگران، انتقال پیدا نمی‌کند. اگر چه در حال حاضر هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، علائم را می‌توان با استفاده از کرم‌های استروئیدی و پمادها مدیریت کرد.
منابع:
سهیلا دوست‌پژوه
علاقه مند به ترجمه و تالیف و نویسندگی
