ریشه دردهای حاد و مزمن کجاست و نحوه کنترل کردن آن باید به چه صورتی باشد

درد و ریشه آن

اکثر مردم در طول زندگی خود درد را تجربه می‌کنند. درد در خدمت یک هدف مهم است: زمانی که بدن در خطر است به آن هشدار می‌دهد. فکر کنید زمانی که دستانتان یک اجاق داغ را لمس می‌کند. اما درد مداوم باعث ناراحتی و کاهش کیفیت زندگی می‌شود. درد دلیل شماره یک مراجعه به پزشک است. 

یک دسته از مواد مخدر به نام اپیوئیدها اغلب برای درمان درد استفاده می‌شود. یکی از دلایلی که دکتر مایکل اوشینسکی، متخصص درد مؤسسات ملی بهداشت NIH، توضیح می‌دهد، این است که اپیوئیدها برای بسیاری از افراد مفید است. اپیوئیدها می‌توانند بدن را از پردازش درد در بسیاری از سطوح، از پوست به مغز متوقف کند. چرا که آن‌ها در کل بدن کار می‌کنند، او می‌گوید: اپیوئیدها می‌توانند برای انواع مختلف درد مؤثر باشند. 

اما اپیوئیدها هم‌چنین احساسات شادی و خوش بودن را تولید می‌کنند و آن‌ها را تقویت می‌کنند: هرچه مردم بیشتر از آن‌ها استفاده کنند، بیشتر میل به استفاده از آن‌ها را دارند. این امر می‌تواند به اعتیاد منجر شود یا به رغم پیامدهای ناگوار، استفاده از اپیویید را ادامه دهد. اوشینسکی توضیح می‌دهد که دانشمندان هنوز قادر به تولید اپیوئیدی که باعث کاهش درد بدون ایجاد تاثیرات اعتیاد، نیستند. 

هر چه افراد مدت طولانی‌تری اپیوئید دریافت کنند، به مقدار بیشتری نیاز دارند تا اثر مشابهی داشته باشند. این تحمل نامیده می‌شود. مصرف دوزهای بالاتری از اپیوئیدها خطر overdose را افزایش می‌دهد. ایالات متحده در حال حاضر در معرض بحران اپیوئید قرار دارد. هر روز بیش از 100 آمریکایی از مصرف بیش از حد اپیوئیدها می‌میرند. این تعداد شامل مرگ و میر ناشی از داروهای تجویزی است. 

ما نیاز به  اپیوئیدهای  بهتری نداریم. اوشینسکی می‌گوید، ما باید از وابستگی به مواد اپیوئیدها برای درمان درد اجتناب کنیم. NIH تحقیقاتی را در زمینه روش‌های جدید و دقیق‌تر برای درمان درد صورت می‌دهد. هم‌چنین در حال تلاش برای توسعه درمان‌های جدید برای مبارزه با سوء استفاده از اپیوئیدها  و اعتیاد است. اپیوئیدها همیشه مورد نیاز نیست اپیوئیدها اغلب برای درد حاد تجویز می‌شود. درد حاد درد کوتاه مدت است، نوعی که پس از یک حادثه یا یک عمل تجربه شده است. دکتر دنا فیشر، متخصص بهداشت دندانپزشکی در NIH، توضیح می‌دهد که داروهای دیگر نیز ممکن است برای درد حاد حتی پس از عمل مفید باشند.

افراد ممکن است فکر کنند که داروهای تجویزی بهتر برای درد حاد کار می‌کنند. اما فیشر می‌گوید: با استفاده از چیزی غیر از اپیوئید می‌تواند برای کنترل درد حاد در زمینه‌هایی مانند دندانپزشکی بسیار مهم باشد. بسیاری از افرادی که از دندانپزشکان اپیوئید دریافت می‌کنند، نوجوانان یا بزرگسالان بالغی هستند که قبلا هرگز از اپیوئیدها استفاده نکرده‌اند. فیشر می‌گوید: پژوهش‌هایی در حال شروع هستند با هدف روشن سازی اینکه افرادی که به عنوان یک نوجوان به عنوان یک نسخه از اپیوئیدها را دریافت می‌کنند تمایل دارند که اپیوئیدها را برای اهداف غیر پزشکی به کار گیرند.

ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی که تصمیم می‌گیرند بیمار نیاز به اپیوئیدها دارند، در حال حاضر تشویق می‌شوند که فقط تعداد کمی در یک زمان اپیوئید دهند. افرادی که نسخه‌های کوتاه‌تری دریافت می‌کنند احتمال کمتری وجود دارد که قرص‌ها را بیشتر از حد تجویز شده استفاده کنند یا از آن‌ها بعد از اینکه درد از بین رفته است استفاده کنند. این هم‌چنین احتمال این که قرص‌ها توسط دیگران استفاده شود را کاهش می‌دهد. 

هنگامی که درد مزمن است 

مدیریت درد مزمن پیچیده‌تر از درمان درد حاد است. بیش از 25 میلیون نفر در ایالات متحده تنها با درد مزمن زندگی می‌کنند، درد مزمن دردی است که بیش از سه ماه طول می‌کشد. بسیاری از چیزها باعث درد مزمن می‌شوند. به عنوان مثال، اوشینسکی می‌گوید: یک عضله که در حادثه آسیب دیده است ممکن است نسبتا سریع بهبود یابد. اما اگر یک عصب نیز صدمه دیده باشد، می‌تواند همچنان به ارسال سیگنال‌های درد پس از بازسازی عضله توسط بدن ادامه دهد. دکتر دیوید ویلیامز، محقق درد دانشگاه نیویورک در دانشگاه میشیگان، توضیح می‌دهد که سایر انواع درد مزمن به علت تغییرات مغزی است. هنگامی که این تغییرات اتفاق می‌افتد، مغز همچنان درد را درک می‌کند حتی اگر جراحت بهبود یافته است. 

برای افراد مبتلا به این نوع از درد مزمن، گاهی اوقات درد مرکزی نامیده می‌شود، اپیوئیدها و بعضی از انواع دیگر داروهای درد می‌توانند در واقع درد را بدتر کنند. تحقیقات نشان داده است که صحبت درمانی، مانند درمان رفتاری شناختی، می‌تواند به بسیاری از افراد مبتلا به درد مزمن مرکزی کمک کند. ویلیامز توضیح می‌دهد که این نوع درمان‌ها تاکید دارند که به شیوه‌های متفاوتی رفتار کنند و یا به شیوه‌های متفاوتی فکر کنند که ادراک درد را تغییر می‌دهند.

درد یک ترکیبی از تجارب حسی و عاطفی است. درمان رفتاری شناختی هم‌چنین می‌تواند به افراد مبتلا به درد مزمن کمک کند تا مشکلات مربوط به سلامت، مانند مشکلات خواب، احساس خستگی یا مشکلات مریوط به تمرکز را مدیریت کنند. این می‌تواند کیفیت زندگی افراد مبتلا به درد مزمن را افزایش دهد. این می‌تواند اثرات هم‌پوشانی داشته باشد. ویلیامز می‌گوید: پردازش درد و خواب و تفکر و خلق همه انتقال دهنده‌های عصبی مشابهی در مغز دارند. بنابراین، با بهبود چیزی مانند خواب، شما هم‌چنین درد را بهبود می‌بخشید.

اوشینسکی می‌گوید که داروهای غیر اپیوئیدی می‌توانند به برخی افراد مبتلا به درد مزمن نیز کمک کنند. بسیاری از این داروها برای مقابله با شرایط مختلف بهداشتی مانند تشنج، افسردگی یا اضطراب برای اولین بار توسعه یافتند. اما آن‌ها هم‌چنین می‌توانند شیوه‌ای را که مغز درد را کنترل می‌کند، تغییر دهد.

اوشینسکی هم‌چنین اضافه می‌کند: برخی از افراد از دستگاه‌هایی استفاده می‌کنند که اعصاب را به طور مستقیم برای جلوگیری از رسیدن سیگنال‌های درد از مغز به مغز تحریک می‌کنند. دستگاه‌های مختلف می‌توانند در قسمت‌های مختلف سیستم عصبی، از اعصاب در پوست تا نخاع، کار کنند. افراد مبتلا به نوع خاصی از درد نیز نشان داده شده است که از ورزش، طب سوزنی، ماساژ درمانی، یا یوگا بهره می‌برند. 

گسترش اپیوئیدها 

 ما در حال حاضر برای درمان درد همه کار نمی‌کنیم. بیشتر گزینه‌های درمان غیر اپیوئیدی  و غیر اعتیاد آور می‌توانند به کاهش تعداد تجویز اپیوئیدهادر هر سال کمک کنند. به تازگی، NIH ابتکار کمک به پایان دادن به اعتياد به مدت طولانی (HEAL) را راه اندازی کرد تا به کمبود داروهای موثر برای درد مزمن و سایر مسائل مربوط به بحران مخدر کمک کند. 

برخی از تحقیقاتی که توسط HEAL تأمین می‌شود بر روی درک اینکه چگونه درد مزمن ایجاد می‌شود، تمرکز خواهد کرد. درک بهتر این که چگونه درد حاد به درد مزمن تبدیل می‌شود، می‌تواند اهداف جدید درمان را نشان دهد. محققانی که توسط HEAL تأمین مالی شده‌اند، هم‌چنین امیدوارند تا یاد بگیرند که چگونه پیش‌بینی کنند که درد حاد چه کسی به درد مزمن تبدیل خواهد شد. اشینسکی توضیح می‌دهد که این اطلاعات می‌تواند برای مدیریت درد اولیه استفاده شود. HEAL تحقیقاتی در مورد درمان‌های جدید برای سوء استفاده از اپیوئیدها و اعتیاد نیز تامین خواهد کرد.

گزینه‌های بیشتر برای مدیریت درد می‌تواند به پزشکان کمک کند که درمان درد را بهتر شخصی سازی کنند(برای هر فرد درمان متناسب به او را استفاده کنند). ویلیامز توضیح می‌دهد: این می‌تواند کمی بیشتر شبیه پزشکی دقيق باشد، جایی که شما سعی می‌كنيد كه طعم درد بيمار را تشخيص دهيد، و سپس درمان‌های موجود و مطابق نیازهای آن بیمار را برای آن بيمار استفاده کنید.

سازگاری ایمن با درد

چیزهایی که می‌توانید انجام دهید اگر اپیوئیدها تجویز شده است:

1. بپرسید اگر راه‌های دیگری وجود دارد که برای کاهش درد شما مفید هستند.
2. اطمینان حاصل کنید که ارائه دهنده خدمات بهداشتی شما در مورد سایر داروهای دیگر که مصرف می‌کنید را می‌داند.
3. اجازه دهید ارائه دهنده خدمات بهداشتی شما  بداند که آیا شما یا دیگر اعضای خانواده شما مشکلی با اعتیاد داشته‌اند، مانند الکل، داروهای تجویزی یا مواد مخدر غیر قانونی.
4. در مورد خطرات مصرف اپیوئیدها بپرسید.
5. از چگونگی مصرف اپیوئیدها بپرسید و چقدر باید آن را مصرف کنید.
6. هنگام مصرف یک اپیوئید، از الکل استفاده نکنید.
7. اپیوئیدها را در یک مکان امن از دید و دور از دسترس کودکان ذخیره کنید، ترجیحا در یک کابینت قفل شده.
8. به سرعت و به درستی داروهای تجویزی باقی مانده را از بین ببرید.

شما احتمالا در یک زمان در معرض درد بوده‌اید. شاید دچار سردرد یا خون‌ریزی شدید باشید که خیلی طول نخواهد کشید. اما بسیاری از افراد مسن در معرض درد به دلیل مشکلات سلامتی مانند آرتریت، دیابت، تنگی نفس یا سرطان هستند. درد می‌تواند روش بدن شما برای هشدار دادن به شما باشد که چیزی اشتباه است. همیشه به دکتر خود بگویید که کجای بدن شما صدمه دیده و دقیقا چگونه احساس می‌کنید. 

درد حاد و مزمن 

دو نوع درد وجود دارد. درد حاد به طور ناگهانی شروع می‌شود، مدت زمان کوتاهی طول می‌کشد و زمانی که بدن شما بهبود می‌یابد از بین می‌رود. ممکن است درد حاد بعد از جراحی احساس کنید یا اگر دچار شکستگی استخوان، دندان آلوده یا سنگ کلیه شوید. 

دردی که به مدت 3 ماه یا بیشتر طول می‌کشد درد مزمن نامیده می‌شود. این درد اغلب افراد سالخورده را تحت تاثیر قرار می‌دهد. برای برخی افراد، درد مزمن ناشی از یک بیماری  مانند آرتریت است. هم‌چنین ممکن است به دنبال درمان درد حاد ناشی از یک آسیب، جراحی یا سایر مسائل مربوط به سلامتی که مانند نورالژی پس از هرپس که پس از لانه گزینی درمان شده است، ایجاد شود. 

زندگی با هر گونه درد می‌تواند سخت باشد. این می‌تواند بسیاری از مشکلات دیگر را ایجاد کند. به عنوان مثال، درد می‌تواند: مانع از فعالیت‌های روزانه شما شود، در عادات خواب و خوردن شما اختلال ایجاد کند، ادامه دادن کار کردن را دشوار کند، با افسردگی یا اضطراب مرتبط باشد، مانع از صرف وقت با دوستان و خانواده شود. 

توصیف درد 

بسیاری از مردم توصیف درد را مشکل می‌دانند.  وقتی درد را توصیف می‌کنید که چگونه احساسی دارید به سوالات زیر فکر کنید: 

1. کجا درد می‌کند؟
2. چه زمانی درد شروع شد؟ آیا درد متناوب است؟
3. آن چه حسی دارد؟ آیا درد تیز، کسل کننده یا سوزش دارد؟ آیا از کلمه دیگری برای توصیف آن استفاده می‌کنید؟
4. آیا علائم دیگری دارید؟
5. چه زمانی احساس درد می‌کنید؟ در صبح؟ دربعدازظهر؟ پس از خوردن غذا؟
6. آیا چیزی است که شما انجام دهید که درد را بهتر یا بدتر کند؟ به عنوان مثال، آیا با استفاده از پد گرم یا یخ کمک می‌کند؟ آیا تغییر موقعیت خود را از دراز کشیدن به نشستن آن را بهتر می‌کند؟
7. چه داروهایی، از جمله داروهای بدون نسخه و درمان‌های غیر دارویی شما امتحان کرده‌اید و چه تاثیری آن‌ها داشتند؟

پزشک یا پرستار شما ممکن است از شما بخواهد درد خود را در مقیاس 0 تا 10، امتیاز دهید، 0 بدون درد و 10 بدترین دردی که می‌توانید تصور کنید. یا ممکن است پزشک شما سوال کند که آیا درد کم، متوسط ​​یا شدید است؟ بعضی از پزشکان یا پرستاران تصاویری از چهره‌هایی دارند که بیان‌گر احساسات متفاوت درد هستند و از شما می‌خواهند به چهره‌ای که نشان می‌دهد که چگونه احساس می‌کنید، اشاره کنید. پزشک شما ممکن است از شما بخواهد اتفاقات روزانه را ثبت کنید برای مثال در آن روز چه زمانی و چه نوع درد را احساس می‌کنید.

واکنش به درد 

هر کس به درد به طور متفاوتی واکنش نشان می‌دهد. بعضی از مردم احساس می‌کنند وقتی که آسیب می‌بینند باید شجاع باشند و شکایت نکنند. دیگران سریع  درد را گزارش می‌کنند و از دیگران کمک می‌خواهند. نگرانی در مورد درد عادی است. این نگرانی می‌تواند موجب ترس شما برای فعال بودن، شود و می‌تواند شما را از دوستان و خانواده خود جدا کند. با مشورت با پزشک خود می‌توانید راه‌هایی برای ادامه فعالیت در فعالیت‌های جسمی و اجتماعی با وجود درد داشته باشید. 

بعضی از افراد به پزشک مراجعه نمی‌کنند زیرا فکر می‌کنند که درد بخشی از فرایند افزایش سن است و هیچ چیز نمی‌تواند کمک کند. این درست نیست! این مهم است که اگر یک درد جدید دارید، به پزشک مراجعه کنید. پیدا کردن یک راه برای کنترل درد اغلب آسان‌تر است اگر آن را به زود مورد توجه قرار گیرد.

درمان درد

درمان و یا مدیریت، درد مزمن مهم است. برخی از درمان‌ها مستلزم دارو هستند و برخی از آن‌ها شامل دارو نمی‌شوند. برنامه درمان شما باید مطابق نیازهای شما باشد. اکثر برنامه‌های درمان به کاهش درد و افزایش راه‌هایی برای حمایت از عملکرد روزانه در حالی که فرد با درد زندگی می‌کند تمرکز می‌کنند.

از پزشک خود سوال کنید که چه مدت طول خواهد کشید تا شما به حس بهتری دست یابید. اغلب، قبل از اینکه از دست درد خلاص شوید، باید به یک برنامه درمانی ادامه دهید. مهم است که در یک برنامه بمانید. گاهی اوقات این از  "ماندن پیش رو" یا "نگه داشتن در بالا" درد شما یاد می‌شود. در مورد اطلاع دادن هر گونه عوارض جانبی به پزشک خود اطمینان حاصل کنید. ممکن است مجبور شوید روش‌های مختلفی را امتحان کنید تا زمانی که یک برنامه را پیدا کنید که برای شما کار کند. با کاهش درد شما شاهد افزایش فعالیت، خلق و خوی خود و بهبود خوابتان خواهید بود. 

متخصص درد

 بعضی از پزشکان آموزش بیشتری در زمینه کنترل درد می‌بینند. اگر متوجه شوید که پزشک شما نمی‌تواند به شما کمک کند از او بخواهید یک متخصص درد به شما معرفی کند. یک متخصص درد ممکن است یک پزشک، پرستار یا متخصص بیهوشی باشد. اگر شما یا یکی از عزیزان در معرض درد ناشی از سرطان یا سایر بیماری‌های جدی باشید، از متخصص مراقبت‌های پرستاری می‌پرسید. این متخصصان برای مدیریت درد و سایر علائم برای افراد مبتلا به بیماری‌های جدی آموزش دیده اند. 

داروها برای درمان

پزشک شما ممکن است یکی یا بیشتر از این داروهای ضد درد را برای شما تجویز کند. با پزشک خود درباره  دوز مناسب آن‌ها صحبت کنید. استامینوفن ممکن است به همه انواع درد کمک کند، به خصوص درد کم یا متوسط. استامینوفن در داروهای بدون نسخه و تجویز یافت می‌شود. افرادی که بیش از سه نوشیدنی در روز دارند و یا دارای بیماری کبدی هستند، نباید استامینوفن مصرف کنند. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) شامل آسپرین، ناپروکسن و ایبوپروفن هستند. استفاده طولانی مدت بعضی از NSAID ها می‌تواند باعث عوارض جانبی مانند خون‌ریزی داخلی و یا مشکلات کلیه شود که باعث می‌شود که برای بسیاری از افراد مسن نامناسب باشند. اگر فشارخون بالا دارید، ممکن است قادر به مصرف ایبوپروفن نباشید. 

نارکوتیک‌ها (هم‌چنین به نام اپیوئیدها) برای درد متوسط ​​تا شدید مورد استفاده قرار می‌گیرند و به نسخه پزشک نیاز دارند. آن‌ها ممکن است عادت ایجاد کنند. آن‌ها هم‌چنین می‌توانند در صورت مصرف الکل یا سایر داروهای دیگر خطرناک باشند. نمونه‌هایی از نارکوتیک‌ها کدئین، مورفین و اکسید کودون هستند. داروهای دیگر گاهی برای درمان درد استفاده می‌شوند. این داروها شامل داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد انعقاد، داروهای موضعی مانند بلوک‌های عصبی یا تکه‌ها و پمادها و کرم‌ها هستند. 

با افزایش سن افراد، آن‌ها در معرض خطر عوارض جانبي بيشتري از داروها هستند. مهم است که دقیقا مقدار داروهای درد را که دکتر تجویز کرده است را استفاده کنید. اگر قرار است قرص‌های خود را به طور کامل ببلعید، قرص‌های خود نجوید یا خرد نکنید. اگر در بلع قرص‌های خود مشکل دارید با پزشک یا داروساز صحبت کنید.

مخلوط کردن هر داروی درد با الکل یا داروهای دیگر می‌تواند خطرناک باشد. اطمینان حاصل کنید که پزشک شما تمام داروهایی که مصرف می‌کنید را می‌داند، از جمله داروهای بدون نسخه و مکمل‌های غذایی، و هم‌چنین میزان الکلی که مصرف می‌کنید. به یاد داشته باشید: اگر فکر می‌کنید دارو کار نمی‌کند، آن را خودتان تغییر ندهید. با پزشک یا پرستار خود صحبت کنید.

 آیا ممکن است به داروهای درد اعتیاد پیدا کنم؟

 گاهی اوقات، داروهای قوی به نام اپیوئیدها به منظور کنترل درد مورد نیاز هستند. داروهای اپیوئید کاهنده درد معمولا هنگامی که برای مدت کوتاهی توسط پزشک تجویز می‌شوند، ایمن می‌باشند، اما می‌توانند اعتیاد آور باشند، به خصوص اگر از آن‌ها سوء استفاده شود. استفاده منظم می‌تواند منجر به وابستگی شود. هرگز از اپیوئیدها بیشتر از مقادیر تجویز شده استفاده نکنید.

 استفاده از اپیوئیدها هم‌چنین می‌تواند خطر سقوط، سرگیجه و سایر بیماری‌ها را در افراد مسن افزایش دهد. اعتیاد به داروهای تجویزی درد می‌تواند به هر کسی، از جمله افراد مسن، اتفاق بیفتد. گاهی اوقات این درمان‌ها تنها داروهایی هستند که می‌توانند کمک کنند. اما گاهی اوقات سایر روش‌ها می‌توانند و باید ابتدا امتحان شوند یا می‌توانند به صورت متناوب یا همزمان مورد استفاده قرار گیرند. بنابراین، از پزشک خود بپرسید که آیا یک داروی دیگر یا یک جایگزین غیر دارویی وجود دارد که بتوانید آن را امتحان کنید. اگر شما یا یکی از اعضای خانواده سابقه مصرف الکل یا مواد مخدر دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. 

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد استفاده از اپیوئیدها، از وب‌سایت مراکز کنترل بیماری و پیشگیری بازدید کنید. اعتیاد به اپیوئیدها می‌تواند درمان شود. اگر شما یا کسی از نزدیکان شما نیاز به کمک در مورد اختلال مصرف مواد دارد، با پزشک خود صحبت کنید.

چه درمان‌های دیگری به درمان درد کمک می‌کنند؟

علاوه بر داروها، انواع مختلفی از روش‌های مکمل و جایگزین وجود دارد که ممکن است رهایی از درد را فراهم کنند. در مورد این درمان با دکتر خود صحبت کنید. ممکن است هر دو دارو و درمان‌های دیگر برای ایجاد احساس خوب در شما استفاده شود. 

طب سوزنی از سوزن هایی به نازکی مو برای تحریک نقاط خاصی در بدن برای از بین بردن درد استفاده می‌کند. بیوفیدبک به شما کمک می‌کند تا کنترل ضربان قلب، فشارخون، تنش عضلانی و دیگر فعالیت‌های بدن را یاد بگیرید. این ممکن است به کاهش درد و سطح استرس شما کمک کند. درمان شناختی رفتاری یک نوع مشاوره کوتاه مدت است که ممکن است به کاهش واکنش شما نسبت به درد کمک کند. 

پرت کردن حواس می‌تواند به شما کمک کند با درد حاد مقابله کنید، ذهن خود را از ناراحتی خارج کنید. تحریک الکتریکی عصبی از ضربان الکتریکی برای از بین بردن درد استفاده می‌کند. تصاویر هدایت شده از افکار مستقیم برای ایجاد تصاویر ذهنی استفاده می‌کنند که ممکن است به شما در آرامش بخشیدن، کنترل اضطراب، خواب بهتر و درد کمتری کمک کنند. 

هیپنوتیزم برای کمک به درمان درد از توجه متمرکز استفاده می‌کند. ماساژ درمانی می‌تواند تنش در عضلات تنگ را آزاد کند. درمان فیزیکی از تکنیک‌های مختلف برای کمک به مدیریت فعالیت‌های روزمره با درد کمتر استفاده می‌کند و راه‌های بهبود انعطاف پذیری و قدرت را به شما یاد می‌دهد.

کمک به خودتان

چیزهایی وجود دارد که می‌توانید خودتان انجام دهید که ممکن است به شما کمک کند تا احساس خوبی داشته باشید.

سعی کنید وزن سالم داشته باشید. افزایش وزن می‌تواند باعث کاهش سرعت بهبودی و بدتر شدن درد شود. وزن سالم ممکن است در درد زانو، پشت، باسن یا پا کمک کند. از نظر جسمی فعال باشید، درد می‌تواند شما را غیرفعال کند، که می‌تواند منجر به درد بیشتر و از دست دادن عملکرد بدن شود. فعالیت می‌تواند کمک کند.

به اندازه کافی بخوابید. این می‌تواند حساسیت درد را کاهش دهد، به بهبود خلق و خوی شما کمک کند. اجتناب از تنباکو، کافئین و الکل. آن‌ها می‌توانند مانع درمان و درد را بیشتر کند. در یک گروه حمایت از درد عضو شوید، گاهی اوقات می‌تواند به صحبت کردن با دیگران در مورد نحوه برخورد با درد کمک کند. شما می‌توانید افکار خود را در هنگام یادگیری از دیگران به اشتراک بگذارید. 

درد سرطان 

برخی از افراد مبتلا به سرطان از درد بیشتر از سرطان بیم دارند. اما بیشتر درد از درمان سرطان یا سرطان را می‌توان کنترل کرد. با وجود تمام درد، بهتر است از همان اوایل به کنترل درد اقدام نمود. ممکن است کمی طول بکشد تا بهترین روش را پیدا کنید. یک نگرانی ویژه در مدیریت درد سرطان، "شکافتن درد" است. این درد است که به سرعت می‌آید و می‌تواند شما را با سورپرایز کند. این می‌تواند بسیار ناراحت کننده باشد. پس از یک حمله، بسیاری از مردم نگران رخداد دوباره آن هستند. این یکی دیگر از دلایل صحبت با دکترتان در مورد داشتن یک برنامه مدیریت درد مناسب است.

بیماری آلزایمر و درد

افرادی که مبتلا به بیماری آلزایمر هستند ممکن است قادر به گفتن در هنگام درد نباشند. هنگامی که شما برای کسی که مبتلا به آلزایمر است مراقبت کنید، به دنبال سرنخ باشید. صورت فرد ممکن است علائم درد و یا بیماری را نشان دهد. شما ممکن است یک شخص را که اغلب موقعیت خود را عوض می‌کند یا مشکل خواب دارد را ببیند. شما هم‌چنین ممکن است تغییرات ناگهانی در رفتار مانند افزایش هیجان، گریه و یا ناله را متوجه شوید. امتناع از خوردن ممکن است نشانه‌ای از این باشد که فرد دچار درد دندان یا سایر مشکلات بهداشت دهان است. مهم است که بدانیم که آیا چیزی اشتباه است. اگر مطمئن نیستید که چه کاری انجام دهید، با پزشک تماس بگیرید. 

درد در پایان زندگی

هر کسی که در حال مرگ است، در معرض درد است. اما اگر فرد در پایان زندگی درد داشته باشد، راه‌هایی برای کمک وجود دارد. کارشناسان معتقدند بهتر است تمرکز بر ایجاد راحتی فرد، بدون نگرانی در مورد اعتیاد احتمالی یا وابستگی به دارو باشد. 

مراقبت از کسی که درد دارد 

دشوار است که درد کشیدن یکی از عزیزان را ببینی. مراقبت از یک فرد در معرض درد می‌تواند احساس خستگی و دلسردی در شما را ایجاد کند. برای جلوگیری از احساس عدم تحمل، ممکن است که برای کمک از سایر اعضای خانواده و دوستانتان دعوت کنید. یا بعضی از سازمان‌های خدمات اجتماعی ممکن است مراقب کوتاه مدت ارائه دهند. 

برخی از حقایق درباره درد

اکثر مردم مجبور نیستند با درد زندگی کنند. درمان درد وجود دارد. در حالی که تمام دردها نمی‌توانند درمان شوند، بسیاری از دردها می‌توانند مدیریت شوند. اگر پزشک شما قادر به کمک شما نباشد، خواستار مراجعه به یک متخصص درد باشید. عوارض جانبی داروهای ضد درد اغلب قابل کنترل است. عوارض جانبی داروهای ضد درد مانند یبوست، خشکی دهان و خواب آلودگی ممکن است هنگام اولین بار مصرف دارو شروع شود. این مشکلات اغلب می‌تواند مورد درمان قرار گیرد و ممکن است از بین برود زیرا بدن شما به دارو عادت می‌کند.

پزشک شما فکر نخواهد کرد که شما سوسول هستید اگر در مورد درد خود صحبت کنید. اگر درد دارید، به پزشک خود بگویید، بنابراین می‌توانید کمک بگیرید. استفاده از دارو در اولین نشانه درد ممکن است بعدا درد شما را کنترل کند. همه‌ی دردها در سر شما نیست. هیچ کس به جز شما نمی داند که درد شما چگونه حسی دارد. با دکتر خود صحبت کنید.

منابع:

1. https://www.nia.nih.gov/health/pain-you-can-get-help
2. https://newsinhealth.nih.gov/2018/10/managing-pain