تاندونها طنابهای ضخیمی از جنس فیبرهای کلاژنی هستند که به عنوان اتصال دهندههایی منعطف، عضلات را به استخوانها متصل میکنند. تاندونها در اشکال و اندازههای مختلفی وجود دارند، از اندازههای کوچک که باعث حرکات انگشتان میشوند تا اندازههای بزرگتر مانند تاندون آشیل، که به ما در ایستادن یا راه رفتن کمک میکند.
هنگامی که تاندونها دچار تحریک یا التهاب شوند، به این بیماری، تاندونیت گفته میشود. تاندونیتها میتوانند باعث درد حاد و حساسیت شوند و حرکت مفصل آسیب دیده را با دشواری مواجه سازند.
هر تاندون میتواند دچار تاندونیت شود ولی احتمال ایجاد این حالت در شانه، زانو، آرنج، پاشنه یا مچ دست بیشتر است. تاندونیت ممکن است با عناوین دیگری نامیده شود مانند:
شایعترین علل تاندونیت، انجام فعالیتهای تکراری هستند. تاندونها به افراد کمک میکنند تا بتوانند یک عمل را به صورت بارها و بارها انجام دهند. اگر در حین ورزش یا کار مرتبا یک عمل را انجام میدهید احتمالا این که به تاندونیت دچار شوید بیشتر خواهد بود. حتی اگر این حرکت تکراری به صورت نامناسبی انجام شود احتمال آسیب آن دو برابر خواهد بود. این بیماری هم چنین ممکن است در اثرموارد زیر ایجاد گردد:
درد ناشی از تاندونیت معمولا یک درد کسل کننده در ناحیه آسیب دیده و محل مفصل متمرکز میباشد. هنگام جابجایی منطقه آسیب دیده، میزان درد افزایش مییابد. این منطقه حساس خواهد بود و اگر کسی آن را لمس کند، احساس درد بیشتری خواهند داشت.
همچنین افراد ممکن است یک سفتی را تجربه نمایند که حرکت منطقه را محدود تر میکند و در نهایت ممکن است کمی تورم در منطقه به وجود بیاید.
اگر علائم تاندونیت در افراد تشدید یافت بهتر است به آن منطقه استراحت داده و بر روی منطقه مورد نظر کمپرس سرد مانند یخ قراردهید. اگر این وضعیت بعد از چند روز بهبود نیافت بهتر است توسط یک پزشک ویزیت شوید.
معمولا در وهله اول شخیص، پزشکان یک سابقه بالینی از افراد براساس نوع فعالیت آنان دریافت خواهند کرد. معاینه بالینی بر روی منطقهای که در آن درد وجود دارد معمولا انجام میگیرد. همچنین حساسیت و دامنه حرکتی مورد بررسی قرار میگیرد. برخی از سوالاتی که ممکن است پزشک از بیمار مورد پرسش قرار دهد عبارتند از:
اگر پزشک شما با بررسی علائم و معاینه بالینی قادر به تشخیص نباشد ممکن است از روشهای تشخیصی دقیقتری بدین منظور کمک بگیرد که این روشها عبارتند از:
تاندونیت میتواند تقریباً در هر مکانی از بدن که تاندونها در آن وجود دارند اتفاق بیفتد و به طور معمول توسط محل آن طبقهبندی میشوند. برخی از انواع متداول آن عبارتند از:
گزینههای درمانی تاندونیت به کاهش درد و التهاب در تاندونها کمک میکنند. برخی از درمانهای خانگی تاندونیت شامل موارد زیر است:
اگر شرایط وخیمتر شود ممکن است پزشک توصیه نماید که:
البته بهتر است بدانید که تزریق یک بار داروهای استروئیدی تنها میتواند باعث کاهش درد و التهاب شود، اما تزریقات مکرر میتواند باعث ضعیف شدن تاندون و افزایش احتمال آسیب دیدگی گردند.
در صورت درمان زودرس، معمولاً تاندونیت به سرعت برطرف میشود. برای برخی افراد، این شرایط میتواند عود کننده باشد و به یک مشکل مزمن یا طولانی مدت تبدیل شود. اگر حرکات تکراری یا استفاده بیش از حد منجر به تاندونیت گردید، باید آن رفتارها را تغییر دهید تا خطر ابتلا دوباره به آن پس از بهبودی کاهش یابد.
اگر التهابات بدون درمان رها شوند ممکن است آسیبهای بیشتری مانند پارگی تاندون را ایجاد کنند. جراحی اغلب برای درمان پارگی تاندون و در مواردی که به سایر درمانها پاسخ ندادهاند، ضروری خواهد بود.
با انجام این اقدامات ساده میتوانید احتمال ابتلا به تاندونیت را کاهش دهید: