آرتروز یا آرتریت همان التهاب مفصل است. زمانی که غضروف میان دو مفصل آسیب میبیند این بیماری روی میدهد خصوصاٌ غضروف بین استخوانهای بزرگ مانند زانو بیشتر در معرض این بیماری هستند. شایعترین نوع آرتریت، استئوآرتریت (OA) است. دیگر موارد شایع روماتیسمی مربوط به آرتریت عبارتند از نقرس، فیبرومیالژیا و آرتریت روماتوئید (RA) میباشند.
مشکلات روماتیسمی شامل درد، قرمزی، سفتی و تورم در یک یا چند مفصل میشود. علائم میتوانند به تدریج یا ناگهانی ایجاد شوند. برخی از اشکال آرتریت، مانند آرتریت روماتوئید و لوپوس (SLE)، میتوانند اندامهای متعدد را تحت تاثیر قرار دهند و آرتریت را گسترش دهد.
حدود 200 نوع از آرتریت یا شرایط اسکلتی عضلانی وجود دارد. اینها به هفت گروه اصلی تقسیم میشوند:
غضروف، مفصلی و انعطاف پذیر است. این غضروف با فشار و ضربه آسیب میبیند. کاهش میزان طبیعی این بافت غضروف سبب ایجاد برخی از انواع آرتریت میشود. ساییدگی عضلانی باعث ایجاد OA، یکی از شایعترین انواع آرتریت میشود. عفونت یا آسیب به مفاصل میتواند این شرایط را بدتر کند. یکی دیگر از فرمهای آرتروز، RA، یک اختلال در سیستم ایمنی بدن است. این اتفاق زمانی رخ میدهد که سیستم ایمنی بدن شما به بافتهای بدن حمله میکند. این حملات در بافت نرم در مفاصل شما تاثیر میگذارد که مایع تولید میکند که غضروف را تغذیه میکند.
RA یک بیماری سینوویوم است که به مفصل حمله کرده در نهایت منجر به تخریب استخوان و غضروف داخل مفصل میشود. علت دقیق حملات سیستم ایمنی ناشناخته است. اما دانشمندان نشانگرهای ژنتیکی را کشف کردهاند که خطر ابتلا به سرطان را در پنج برابر افزایش میدهد.
خطر ابتلا به انواع مختلف آرتریت با سن افزایش مییابد.
احتمال بروز انواع آرتریت در زنان بیشتر است و 60 درصد از افراد مبتلا به آرتریت، زن هستند. نقرس در مردان بیشتر از زنان است.
ژنهای خاص باعث ایجاد بیماریهای التهابی از جمله آرتریت روماتوئید (RA)، لوپوس اريتماتوز سیستمیک (SLE) و اسپوندیلیت انکیلوزین میشوند.
درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
داروها به نوع آرتریت بستگی دارند که باعث کاهش التهاب و سرکوب سیستم ایمنی بدن میشوند. این داروها شامل:
داروهای ضد درد باعث کاهش درد میشوند اما بر التهاب اثر ندارند مانند:
این داروها باعث کاهش درد و التهاب میشوند. از جمله داروهای ضد التهابی غیر اختصاصی موجود و در دسترس شامل:
برخی از کرمها و پمادها شامل مونول یا کپسایسین، موادی دارند که در فلفل تولید میشود و با مالش بر روی منطقه متورم، باعث شده تا درد و التهاب مفصل را کم کند.
این داروها برای کاهش حملات به سیستم ایمنی بدن تجویز میشوند و از این طریق التهابات مفاصل را کمتر میکنند مانند:
بیولوژیکها اصلاح کنندههای پاسخ بیولوژیکی، مولکولهای مختلف پروتئینی هستند که سیستم ایمنی را تقویت میکنند. این داروها شامل:
کورتیکواستروئیدها شامل:
جراحی برای جایگزینی مفصل با یک مفصل مصنوعی به کار میرود. این نوع جراحی معمولاٌ برای جایگزینی باسن و زانو انجام میشود.
درمان فیزیولوژی شامل تمریناتی است که باعث تقویت عضلات اطراف مفصل آسیب دیده میشود.
اجتناب از سیگار کشیدن و نوشیدن الکل. هیچ رژیم خاصی وجود ندارد که آرتریت را درمان کند اما برخی از انواع غذا ممکن است باعث کاهش التهاب شوند. غذاهای زیر که در یک رژیم غذایی مدیترانهای یافت میشوند، میتوانند مواد مغذی زیادی را برای سلامتی فراهم کنند:
استراتژیهای کلیدی عبارتند از:
پزشکان اغلب دورهای از فیزیوتراپی را توصیه میکنند تا به بیماران آرتروز کمک کند تا بر برخی از چالشها غلبه کنند و محدودیتهای تحرک را کاهش دهند. فرمهای فیزیوتراپی که ممکن است توصیه شوند عبارتند از:
ورزش در یک استخر آب گرم، درمان بسیار خوبی است زیرا آب وزن را کاهش میدهد و فشار عضلات و مفاصل را کم میکند.
تمرینات خاصی که به شرایط و نیازهای فردی نیاز دارند.
فعالیتهای فیزیکی مشترک که مناسب بزرگسالان مبتلا به آرتریت و بیماری قلبی هستند عبارتند از: