نگرانی و استرس زیاد در مورد مسائل مالی و پایان مهلت تحویل کار میتواند منجر به کاهش میل جنسی شود. درگیری با نگرانیهای زیاد میتواند بر زندگی جنسی شما تاثیر گذاشته و با ایجاد مشکلات مضاعف در رابطه، استرس شما را تشدید کند.
هنگامی که به شرایط واکنش نشان داده و دچار استرس میشوید، یعنی بدن شما برای ستیز و گریز، تغییراتی در خودش ایجاد میکند. از این رو فشارخون و میزان تنفس شما افزایش مییابد و اعمال غیر ضروری که میل جنسی را نیز شامل میشود، به شدت کاهش پیدا میکند.
استرس همچنین باعث آزاد شدن هورمونهایی مانند کورتیزول و اپینفرین میشود که در مقادیر زیاد میتوانند باعث کاهش میل جنسی شوند. هنگامی که استرس شدید است، بدن از هورمونهای جنسی برای تولید بیشتر کورتیزول استفاده میکند و باعث کاهش علاقه شما به رابطه جنسی میشود.
علاوه بر تأثیرات فیزیولوژیکی استرس، جنبه روانشناختی آن نیز وجود دارد. استرس میتواند باعث شود که شما یک ذهن شلوغ و درگیر داشته باشید که شما را نسبت به رابطهی جنسی بیمیل کند. همچنین میتواند بر خلق و خوی شما تأثیر بگذارد و منجر به اضطراب و افسردگی شود، که این خود میتواند به تنهایی میل جنسی را کاهش دهد.
سرانجام استرس کنترل نشده منجر به عادتهای ناسالم مانند سیگار کشیدن، استفاده از مشروبات الکلی، پرخوری و انتخاب سبکهای مخرب زندگی مانند عدم مراقبت از خود و ورزش نکردن شود که ممکن است بر احساس شخص نسبت به خودش و زندگی جنسی او تاثیر بگذارد.
اگر استرس شما کاهش پیدا نمیکند، ممکن است شما به استرس مزمن دچار شده باشید. استرس مزمن یا همان استرس شدید میتواند سلامت و میل جنسی شما را تحت تاثیر قرار بدهد.
خوشبختانه امکان به حداقل رساندن اضطراب و بهبود روابط جنسی وجود دارد. به خصوص اگر شما تلاش کافی داشته باشید. در اینجا به چند راهبرد برای بهبود این مشکل اشاره میکنیم.
اگر گمان میکنید استرس در زندگی شما باعث کاهش میل جنسی در شما میشود، یکی از اولین راه حلهایی که باید در نظر بگیرید مدیریت کلی استرس است. اگر بتوانید سطح استرس خود را با استفاده از تکنیکهای آرامسازی پایین بیآورید، اختلالات هورمونی ناشی از استرس را تجربه نخواهید کرد.
چند روش کنترل استرس که میتوانید آنها را به کار بگیرید عبارتند از:
هنگام ریشهیابی در مورد کاهش میل جنسی نسبت به شریک زندگیتان، لازم است به سلامتی رابطه نگاهی بیندازیم. مطالعات نشان میدهد که استرس به دلیل وجود تعارض در رابطه نسبت به استرسهای دیگر، میتواند یک عامل قوی در کاهش میل جنسی باشد. این مورد، هم برای مردان و هم برای زنان صادق است.
از آنجا که اشتیاق جنسی هر کدام از زوجین بر دیگری تاثیر میگذارد، عدم اشتیاق و میل یکی از آنها باعث کاهش میل جنسی در دیگری نیز میشود.
کار کردن بر روی مشکلات ارتباطی زوجین در بهبود رابطه جنسی آنها بسیار موثر است. برای این کار اول باید مطمئن شوید تکنیکهایی که برای حل اختلاف با همسرتان در نظر میگیرید منصفانه بوده و از رابطهی شما حمایت کند. سعی کنید مشکلات را جدا از پارتنر خود بدانید و او را دشمن خود فرض نکنید. سعی کنید راه حلهایی پیدا کنید که نیازهای هر دوی شما را پشتیبانی کند.
اگر برای انجام این کار به کمک احتیاج داشتید، یک روان درمانگر یا زوج درمانگر میتواند به شما کمک کند مهارتهای ارتباطی مؤثرتری برای بهبود رابطه پیدا کرده و عمیقتر روی مشکلاتتان کار کنید.
ورزش روشی عالی برای مدیریت استرس و تقویت عزت نفس است که به نوبهی خود میتواند میل جنسی شما را تقویت کند. اگر فکر میکنید برای رابطهتان وقت کافی نمیگذارید، میتوانید با هم به پیادهروی عصرانه بروید که در این حین، آندروفین در بدن شما ترشح میشود و از ارتباط با شریک زندگیتان لذت خواهید برد. اگر شریک زندگیتان مایل است یوگا کار کند، اگر شما هم با او به تمرین بپردازید، میتواند تا حد زیادی روابطتان را بهتر کند.
اگر احساس خوبی نسبت به خود ندارید، لذت از رابطهی جنسی برایتان سخت میشود. مراقبت از خود به معنای حفظ رژیم غذایی سالم، ورزش منظم، خواب مناسب، استفاده از تکنیکهای مدیریت استرس، دوری از عادتهای مضر مانند سیگار و مشروبات الکلی (که سلامتی شما را به خطر میاندازد و میل جنسی را تضعیف میکند) است. با وقت گذاشتن برای مراقبت از خود، شما میتوانید احساس بهتری نسبت به خودتان داشته باشید.
دائما مشغول بودن و کمبود وقت میتواند انرژی شما را تخلیه کند و در این میان رابطهی جنسی نادیده گرفته شود. یک برنامهی شلوغ میتواند به معنای یک ذهن شلوغ باشد و داشتن مشغلههای ذهنی زیاد ممکن است آرامش و حفظ روحیه را سخت کند. شلوغی برنامهتان میتواند باعث شود به رابطهی جنسی مانند یک کار در لیست طولانی وظایفی که باید انجام دهید نگاه کنید.
اگر سبک زندگی شما یک زندگی شلوغ و پر استرس است، میتوانید کمی از زمانتان را برای صمیمیت با همسرتان خالی کنید که رابطهی جنسی حالت انجام وظیفهای خشک به خود نگیرد. سعی کنید با خلاقیت و اشتیاق برنامهریزی کنید و تنوع به خرج دهید.
میتوانید صبحها قبل از رفتن به محل کار، به معاشقه بپردازید. همچنین برای ابراز توجه به همسر خود، زمانی از روز به او تلفن بزنید و یا پیام بفرستید که نشان دهید به او فکر میکنید. همچنین میتوانید با یک پیام یا تلفن محبتآمیز او را به یک قرار عاشقانه دعوت کنید.
استفاده از موسیقی یا رایحه درمانی میتواند به ایجاد یک فضای آرام و عاشقانه کمک کند. این کار را طوری انجام دهید که به همسرتان نشان دهید فقط هنگام رابطهی جنسی به او ابراز محبت نمیکنید و همیشه او را دوست دارید.
لمس کردن یک آرامبخش قوی است که لازم نیست حتما همراه با رابطهی جنسی باشد. وقت بیشتری برای نوازش همسرتان بگذارید. در آغوش گرفتن میتواند باعث ترشح هورمون اکسیتوسین شود که ضد استرس است. در نظر داشته باشید تماس فیزیکی صرفا نباید با رابطهی جنسی همراه باشد. به کمک ماساژ دادن هم میتوانید صمیمیت جسمی رابطهتان را بهبود ببخشید.
لمس کردن با یکدیگر یک راه عالی برای نشان دادن محبت به شریک زندگی، بدون فشار اضافی انتظارات رابطه جنسی است. تمرکز روی لمس به جای رابطه جنسی میتواند به شما در آرامش و یافتن لذت و صمیمیت کمک کند، و در نهایت میتواند میل شما به نزدیکی و در نهایت رابطه جنسی را افزایش دهد.
اگر با وجود صحبت با یک رواندرمانگر نتوانستید مشکل خود را حل کنید، میتوانید به پزشک مراجعه کرده و مشکل را از ابعاد دیگر بررسی کنید. برخی مشکلات جسمی هستند که باعث میشوند میل جنسی شما کاهش یابد، از جمله؛
اگر کمبود میل جنسی و بیعلاقگی نسبت به رابطهی جنسی باعث پریشانی شدید و عدم عزت نفس شما شده و بر رابطهتان تاثیر گذاشته است، ممکن است به اختلال تمایل جنسی بیش فعال (HSDD) مبتلا شده باشید.
لازم است به یاد داشته باشید نوسانات تمایل جنسی طبعی است. اما اگر مدت زیادی است که استرس بر زندگی جنسی شما تاثیر منفی گذاشته است، به دنبال درمان آن باشید. شما و همسرتان میتوانید در کنار هم راه حلهایی را برای کاهش سطح استرس و تقویت انگیزهی جنسی خود امتحان کنید. با این کار سلامت کلی رابطهی شما نیز بهبود خواهد یافت.