تنبلی چشم یا آمبلیوپی نوعی اختلال بینایی است که از دوران کودکی شروع شده و بعد از مدتی یک یا هر دو چشم توانایی بینایی خود را حتی با وجود عینک از دست میدهد. مغز بیمارانی که دچار آمبلیوپی هستند تنها بر روی یک چشم تمرکز دارد و چشم دیگر را نادیده میگیرد. اگر این چشم به درستی تحریک نشود سلولهای عصبی آن نمیتوانند رشد کنند به همین دلیل بینایی آنها کمتر و کمتر خواهد شد. به همین دلیل میتوان به وضوح گفت علت تنبلی چشم ناشی از مشکل در اتصالات عصبی چشم است.
انحراف چشم یا استرابیسم همان عدم تعادل عضلات چشم است که باعث کم شدن تمرکز چشم شده و باعث میشود چشمها در جهت متفاوتی قرار بگیرند. این موضوع میتواند عاملی برای تنبلی چشم نیز باشد.
بیشتر بخوانید:
استرابیسم یا انحراف چشم چیست و چه علائم و عللی دارد؟
عیوب انکساری زمانی اتفاق میافتد که نور از طریق لنز چشم به خوبی عبور نمیکند. عیوب انکساری به دلیل کم نور بودن، دوربینی یا آستیگماتیسم رخ میدهد که در آن سطح قرنیه یا لنز ناهموار است و موجب تاری دید میشود. این مشکل چشم از رایجترین علل آمبلیوپی به حساب میآید. از دیگر مواردی که در آمبلیوپی نقش دارند عبارتند از:
تشخیص زودهنگام تنبلی چشم قبل از سن 6 سالگی الزامی است. آزمایشات و معاینات دقیق چشم توسط دستگاههای چشمپزشکی، چشمپزشک وضوح بینایی، قدرت عضلات چشم را بررسی خواهد کرد.
استفاده از عینکهای اصلاح کننده چشم و درمان آستیگمات و یا استفاده از لنزهای تماسی. البته برای کودکان از عینکهای مخصوصی استفاده میشود که تمام پلاستیکی بوده و هیچ خطری برای آنها نخواهد داشت.
چسباندن شی روی چشم میتواند به وضعیت چشمتان کمک کند. دکتر شما احتمالا پیشنهاد میکند که پچ را یک تا دو ساعت در روز روی چشم قرار دهید، بسته به اینکه چشمتان چقدر شدید است. این پچ کمک خواهد کرد تا مغز شما را کنترل کرده و عملکرد آن را بهبود دهد.
برخی از قطرهها مانند آتروپین بینایی چشم را تقویت میکند و در واقع باعث شفافیت چشم آنها خواهد شد. این دارو نیز بسته به میزان تنبلی چشم روزی یک بار تجویز میشود.
در جراحی، جراح عضلات چشم را اصلاح خواهد کرد و در واقع اعصاب چشم و اتصالات آن را با مغز ترمیم خواهد کرد.