بلفاریت، عفونت باکتریایی است که در پلک و مژه ایجاد میشود. در این بیماری غده چربی در لبه پلکها مسدود میشود. پلک چشم متورم شده و درون چشم قرمز میشود، رگههای خون در آن نمایان میشود. این بیماری گاهی بر اثر آلرژیک به قطره چشم ایجاد میشود.
ابتدا پلکهای خود را با شامپو بچه بشویید و با حوله گرم و تمیزی خشک کنید. همچنین از کمپرس آب گرم در طی روز استفاده کنید. اگر پس چند روز چشمتان بهبود پیدا نکرد، بهتر است پیش متخصص بروید. پزشک پماد آنتی بیوتیک را برایتان تجویز خواهد کرد. سعی کنید در این مدت از لوازمهای آرایشی آلوده استفاده نکنید و حدالامکان از تماس آنها با چشمتان جلوگیری کنید.
آب مروارید در واقع شایعترین بیماری چشمی است که معمولا در افراد مسن بیشتر رواج دارد. در این حالت عدسی چشم شفافیت خود را از دست میدهد و نور در شبکیه به خوبی منعکس نمیشود. آب مروارید در این دسته افراد بیشتر دیده شده:
در ابتدا عینک آفتابی برای مراحل اولیه درمان مفید است اما جراحی راحتترین راه برای درمان این بیماری است که برای مدت زمان زیادی اثر بخش است.
کور رنگی، ناتوانی در دیدن رنگهای خاصی است که این وضعیت معمولا به ارث برده میشود و از زمان تولد وجود دارد. بیماری باعث آسیب به مغز یا چشم میشود. سه نوع کوررنگی وجود دارد:
پزشک یا متخصص اپتومیست میتواند کور رنگی را کنترل کند. شایعترین روش این است که با استفاده از کارتهای مخصوص طراحی شده با نقاط رنگی در الگوهایی خاص، چشم شما را تحریک میکنند و کمک میکنند که بتوانید رنگها را تشخیص دهید.
در بیماری ورم ملتحمه یک لایه شفاف به نام کنژنکتیوا قسمت سفیدی چشم و زیر پلکها را می پوشاند. در این بیماری چشمها اشکی بوده و معمولا با خارش و سوزش و قرمز شدن همراه است و در این حالت به نور حساس خواهد بود. این بیماری گاه ویروسی و باکتریایی و گاه بر اثر آلرژنهای محیطی رخ میدهد. شبکیه چشم در واقع رتین نام دارد. آسیب به آن باعث ایجاد بیماری رتینوپاتی میشود.
این بیماری یکی از عوارض بیماری دیابت است و میتواند منجر به نابینایی شود. اگر رتینوپاتی دیابتی دارید، ممکن است: تماشای تلویزیون برایتان دشوار باشد و به نور حساس شوید، همچنین در شب قادر به دیدن نمیباشید.
درمان رتینوپاتی دیابتی میتواند باعث کند شدن یا جلوگیری از نابینایی شود. درمان لیزر میتواند از رشد عروق خونی غیرطبیعی جلوگیری کند. جراحی ممکن است در افراد مبتلا به رتینوپاتی پیشرفته دیابتی لازم باشد.
نام دیگر این بیماری کوری تدریجی است. در واقع میلیونها عصب بینایی در شبکیه قرار دارند که شبکیه را به مغز منتقل میکنند. در این بیماری فشار مایع داخل چشم افزایش یافته و باعث آسیب به این عصبها میشود و به تدریج فرد قدرت دید خود را از دست میدهد. این بیماری گلوکوم نام دارد.
معمولا زمانی که رشتههای عصبی دچار مشکل شوند درمانی برای آن وجود ندارد. در این حالت پزشک سعی میکند با استفاده از قطرههای چشمی، جراحی و لیزر این مشکل را برطرف کند.
در این حالت شکل قرنیه از حالت کروی و گرد به حالت مخروطی در میآید،که این باعث آستیگمات شدن چشم شده و به تدریج بینایی چشم ضعیف میشود. در این حالت حساسیت چشم به نور زیاد شده و باعث تاری دید میشود. این بیماری توسط دستگاهی به نام اسلیت لامپ تشخیص داده میشود. این دستگاه شکل قرنیه را نشان میدهند.
عینکها یا لنزهای نرم میتوانند برای درمان قوز قرنیه در مراحل اولیه استفاده شوند. اگر وضعیت پیشرفت کند، ممکن است به لنزهای سخت یا سایر لنزهای خاص نیاز داشته باشید تا بتوانید شکل قرنیه خود را تثبیت کنید. افراد مبتلا به کراتوکونوس بسیار پیشرفته ممکن است نیاز به عمل جراحی داشته باشند در موارد بسیار جدی، پیوند قرنیه ممکن است کمک کند.
دژنراسیون ماکولا یکی از شایعترین بیماریهای چشمی در جهان است که در دو نوع خشک و تَر وجود دارد. نوع تَر معمولا خطرناکتر و جدیتر است. این بیماری به دلیل بالارفتن سن ایجاد میشود، ولی میتواند ارثی هم باشد. اگر در جلوی دیدتان لکههای تار را مشاهده کنید احتمالا علائم اولیه این بیماری است. بهتر است هر چه سریعتر به پزشک مراجعه کنید.
هیچ درمانی برای دژنراسیون ماکول وجود ندارد، دارو، جراحی و لیزر درمانی نیز ممکن است برای جلوگیری و پیشرفت موثر باشد. مکملهای مخصوص ویتامین گاهی برای دژنراسیون ماکولا تجویز میشوند. البته استفاده از این مکملها درمان محسوب نخواهد شد.
نوریت اپتیک التهاب عصب بینایی است. این بیماری معمولا بر روی یک چشم اثر میگذارد که نشانههای آن کور رنگی یا درد و حساسیت به نور میباشد. این بیماری معمولا طی زمان بهبود مییابد. بهتر است در صورت بروز هر یک از این علائم به پزشک مراجعه کنید.
تزریق داروهای استروئیدی برای کاهش التهاب عصب بینایی
در بیماران مبتلا به رتینیت پیگمانتوزا سیگنالهایی که برای دیدن به مغز منتقل میشوند کم کم تخریب شده و به تدریج باعث نابینایی میشود. این بیماری ناشی از یک آسیب ژنتیکی است که به چشم فشار میآورد و منجر به شب کوری و تاری دید و حساسیت به نور میشود. تشخیص آن تنها با دستگاههای متخصصان چشم پزشکی امکانپذیر است.
در حال حاضر هیچ درمان شناخته شدهای برای این بیماری وجود ندارد و محققان در حال انجام آزمایشات سلولی و ژن درمانی در این زمینه هستند. معمولا پزشکان قطرههای استریل چشمی تجویز میکنند. افراد مبتلا باید از عینک آفتابی استفاده کنند.
به التهاب لایه میانی چشم یوه گفته میشود که شامل عنبیه و مشیمیه است.
پزشک معمولا آزمایشاتی را برای تشخیص این بیماری انجام میدهد. این آزمایشات شامل: آزمایش خون، آزمایش مایع داخل چشم، عکس از شکبیه میباشد.
درمان این بیماری با هدف کاهش التهاب و رفع هر گونه عفونت در چشم است. این داروها شامل موارد زیر میباشند:
قرصهای کورتیکواستروئید، قرص یا تزریق آنتی بیوتیک یا داروهای ضد ویروسی و قطرههای سیکلوپلژیک مثل تروپیکامید جهت کاهش درد و التهاب.