پوکی استخوان زمانی اتفاق میافتد که تراکم استخوان کاهش پیدا کرده و بدن به اندازه گذشته استخوان تولید نکند. زنان و مردان هر دو به پوکی استخوان دچار میشوند، اما احتمال ابتلای زنان به پوکی استخوان به خصوص بعد از یائسگی به دلیل کاهش ناگهانی در تولید استروژن بیشتر است، استروژن هورمونی است که بطور معمول مانع از پوکی استخوان میشود. با ضعیف شدن استخوانها، ریسک شکستگی در نتیجهی افتادن یا حتی یک ضربه خفیف افزایش پیدا میکند. در حال حاضر پوکی استخوان گریبانگیر بیش از 53 میلیون نفر در ایالت متحده امریکا است.
چند نکته کلیدی از پوکی استخوان:
پوکی استخوان از نظر لغوی به معنای منفذ دار شدن استخوانها است. استخوانها ضعیفتر شده، احتمال شکستگی به خصوص در نواحی لگن، ستون فقرات و مچ افزایش پیدا میکند. بافت استخوان به طور دائم در حال تجدید شدن است و استخوانهای جدید جایگزین استخوانهای قدیمی و تخریب شده میشوند. بدین ترتیب، بدن تراکم استخوانها و یکپارچگی ساختاری آنها را حفظ میکند.
حداکثر تراکم استخوانها در اواخر دهه 20 زندگی است. بعد از حدود 35 سالگی استخوانها ضعیفتر میشود و با افزایش سن سرعت تخریب استخوانها نسبت به ساخته شدن آنها افزایش مییابد. اگر این اتفاق بارها تکرار شود پوکی استخوان رخ میدهد.
از دست رفتن استخوان که منجر به پوکی استخوان میشود روند کندی دارد. معمولا علامت یا نشانه بیرونی وجود ندارد، و ممکن است فرد تا بعد از یک شکستگی که در نتیجه یک اتفاق ساده مانند افتادن یا حتی سرفه یا عطسه پیش میآید از پوکی استخوان خود اطلاعی نداشته باشد. معمولا نقاطی که درگیر میشوند لگن، ستون فقرات و مچ دست است. شکستگی در ستون فقرات اغلب منجر به تغییرات در حالت بدن، خمیدگی یا انحنای ستون مهرهها میشود.
برای پوکی استخوان چندین فاکتور خطر شناسایی شده است. برخی از آنها را میتوان تغییر داد اما برخی دیگر غیرقابل اجتناباند.
ورزشهایی که بر وزن تمرکز دارد. در چنین ورزشهایی بر استخوانها استرس وارد شده و آن را تحریک به استخوانسازی میکند.
فاکتورهای غیرقابل اجتناب شامل موارد زیر هستند:
اهداف درمانی پوکی استخوان:
با اقدامات پیشگیرانه و استفاده از مکملها و داروها چنین زندگی امکانپذیر است. همچنین داروهایی که میتوانند کمک به پیشگیری و درمان پوکی استخوان کنند شامل موارد زیر هستند:
اینها داروهای مهارکننده تجزیه استخوان هستند، احتمال شکستگی و کاهش توده استخوانی را کم میکنند.
بعنوان تنظیم کنندههای انتخابی رسپتور استروژن یا SERMS نیز شناخته میشوند، برای مثال داروی رالوکسیفن (Evista): این دارو احتمال شکستگی ستون فقرات در زنان پس از یائسگی را کاهش میدهد.
این دارو پس از دوران یائسگی در خانمها مانع از شکستگی ستون فقرات میشود، و اگر شکستگی رخ دهد درد ناشی از آن را کنترل میکند.
برای مثال تری پاراتاید یا (Forteo): این دارو برای افرادی که ریسک بالایی برای شکستگی دارند تجویز میشود و منجر به تحریک تولید استخوان میشود.
مانند denosumab Xgeva: این نوعی درمان وابسته به سیستم ایمنی است و نوع جدیدی از درمان پوکی استخوان به حساب میآید.
سایر درمانهای مبتنی بر هورمون تراپی و استروژن تراپی نیز میتواند کمک کننده باشند.
برخی از بیماریها و داروها، سطح هورمونها را تغییر میدهد و برخی از داروها حجم توده استخوانی را کاهش میدهند. بیماریهایی که سطح هورمونها را تحت تاثیر قرار میدهند شامل بیماری کوشینگ، پرکاری تیروئید، پرکاری پاراتیروئید هستند. براساس مقالات منتشر شده در سال 2015 زنان دو جنسیتی که درمانهای هورمونی دریافت میکنند ممکن است ریسک بالاتری برای پوکی استخوان داشته باشند. قبل از درمانهای هورمونی استفاده از بلاک کنندههای تستسترون میتواند ریسک ابتلا به پوکی استخوان را کاهش دهد. مردهای دوجنسیتی در معرض پوکی استخوان قرار ندارند. البته در این زمینه نیاز به تحقیقات بیشتری است.
شرایطی که ریسک ابتلا به پوکی استخوان را افزایش می داهند شامل موارد زیر است:
داروهایی که ریسک ابتلا به پوکی استخوان را افزایش میدهند شامل موارد زیر هستند:
مصرف کلسیم و ویتامین دی، نوجوانان در سن 19 سال و بیشتر باید روزانه حدود 1000میلیگرم کلسیم استفاده کنند. زنان 51 سال یا بیشتر و مردان 71 سال و بیشتر باید روزانه 1200 میلیگرم کلسیم مصرف کنند.
ویتامین دی یکی از عناصر اصلی است که به بدن برای جذب کلسیم کمک میکند. رژیمهای غذایی حاوی ویتامین دی شامل ماهیهای آب شور و جگر است. قرار گرفتن در معرض نور آفتاب برای جذب ویتامین دی نیز توصیه میشود.
توصیه میشود افرادی که دچار پوکی استخوان هستند رژیم غذایی و ورزش را رعایت کرده، احتمال افتادگی و ضربه را نیز کاهش دهند.