بیماری پاژه استخوانی دومین بیماری شایع استخوانی پس از پوکی استخوان است. این بیماری باعث بزرگ شدن و تغییر شکل استخوان میشود. این بیماری اغلب در جمجمه، لگن، ستون فقرات و پاها ایجاد میشود. خطر ابتلا به بیماری پاژه استخوان با افزایش سن افزایش مییابد. این بیماری منشا ژنتیکی نیز دارد. عوارض بیماری پاژه استخوان شامل شکستگی استخوان، کاهش شنوایی و اعصاب در ناحیه ستون فقرات شما میباشد.
علت بیماری پاژه هنوز ناشناخته است. دانشمندان بر این باورند که برخی عوامل محیطی و ژنتیکی در این بیماری نقش دارند. ممکن است اختلال در یک ژن بدن موجب این بروز این بیماری شود. برخی دانشمندان نیز بر این باورند که بیماری پاژه استخوانی مربوط به عفونت ویروسی است. ویروس سرخک میتواند از دوران کودکی در بدن بماند. مطالعات مختلف انجام شده نشان داده که ویروس سرخک ممکن است باعث تغییر مکانیسم بدن شده و در آینده باعث بیماری پاژه شود.
در حین معاینه فیزیکی، پزشک شما قسمتهایی از بدن را که باعث درد میشود، بررسی خواهد کرد. آزمایشاتی که در تشخیص بیماری پاژه استفاده میشود عبارت است از:
اولین نشانه بیماری پاژه استخوان اغلب ناهنجاریهایی است که در زیر اشعه ایکس کاملا مشخص میشود. تصاویری از اشعه ایکس استخوان شما میتواند مناطق جذب استخوان، بزرگ شدن استخوانها و ناهنجاریهایی را که مشخصه بیماری استخوان پاژه هستند را کاملا شناسایی کند.
در اسکن استخوان مواد رادیواکتیو به بدن شما تزریق میشود. این ماده به تمام نقاط بدن از جمله استخوانهایی که دردناک است منتشر شده و به راحتی توسط تصاویر اسکن شده قابل رویت است.
افرادی که مبتلا به بیماری پاژه استخوانی هستند، معمولا سطح بالای قلیایی فسفاتاز خونشان بالا رفته و میتواند با آزمایش خون مشخص شود.
اگر سطح فسفاتاز خون بالا باشد ممکن است خطرناک باشد زیرا این بیماری به جمجمه و مغز نیز برسد. باید هر چه زودتر آن را درمان کنید.
داروهای پوکی استخوان (بیس فسفوناتها) شایعترین درمان برای بیماری پاژه استخوانی هستند. بعضی از بیس فسفونات خوراکی و بعضی تزریقی میباشند. بیس فسفوناتهای خوراکی اثر بسیار خوبی دارند اگر معده شما با خوردن آنها تحریک نمیشود سعی کنید از قرصهای خوراکی استفاده کنید.
بیس فسفونات های خوراکی عبارت است از :
به ندرت، درمان بیس فسفونات با درد شدید عضلانی، مفصلی یا استخوانی ارتباط دارد، این درد ممکن است هنگام قطع دارو قطع شود. بیس فسفوناتها همچنین میتوانند خطر یک بیماری نادر را ایجاد کنند و آن قطع شدن دوره قاعدگی است.
اگر بیس فسفوناتها به شما نسازد، پزشک ممکن است کلسی تونین Calcitonin Miacalcin تجویز کند. یک هورمون طبیعی درگیر در تنظیم مقادیر کلسیم و متابولیسم استخوان، است. این دارو به وسیله تزریق یا اسپری بینی تجویز میشود. عوارض جانبی ممکن است تهوع، سوزش صورت و سوزش در محل تزریق باشد.
استفاده از مکملهای غذایی نیز در کنار این داروها برای استهکام استخوان توسط پزشک تجویز خواهد شد.
این ویتامین در کنار کلسی تونین تجویز میشود. البته در کسانی که مبتلا به سنگ کلیه هستند این دارو باید حتما تحت نظر پزشک تجویز شود.
در موارد نادر، جراحی ممکن است مورد نیاز باشد:
معمولا جراحی بیماری پاژه در استخوانهایی انجام میشود که بدن مقدار زیادی عروق خونی را در استخوانهای آسیب دیده تولید کند و به همین دلیل باعث لخته شدن خون در محل آسیب دیده شود و در طول زمان بیماریهای جدیتر از پاژه در بدن فرد ایجاد کند. به همین دلیل بهتر است هر چه سریعتر حتی با جراحی این بیماری درمان شود.
عوامل موثر بر خطر بیماری پاژه در استخوان عبارتند از:
برای کاهش خطر عوارض ناشی از بیماری پاژه استخوان بهتر است به تغییر شیوه زندگی و درمانهای خانگی رجوع کنید، پس سعی کنید نکات زیر را رعایت کنید:
بیماری پاژه در استخوان، شما را در معرض خطر ابتلا به شکستگیهای استخوانی قرار میدهد. برای جلوگیری از افتادن از پزشک خود بخواهید یک واکر یا عصا تجویز کند.
مطمئن شوید که رژیم غذایی شما حاوی مقادیر کافی کلسیم و ویتامین D است. زیرا در این بیماری، استخوان حتما باید کلسیم جذب کند. در این رابطه حتما باید با پزشک مشورت کنید.
ورزش منظم برای حرکت و افزایش قدرت استخوانی ضروری است. قبل از شروع یک برنامه ورزشی، برای تعیین نوع مناسب، مدت زمان و شدت تمرین برای شما با پزشک خود صحبت کنید. برخی از فعالیتها ممکن است باعث آسیب در استخوانهای شما شود.