سرطان سینه یا سرطان پستان نوعی از سرطان است که در سلولهای پستان شکل میگیرد. این سرطان پس از سرطان پوست شایعترین سرطان در بین زنان آمریکایی است. سرطان سینه ممکن است هم در زنان و هم در مردان رخ دهد، با این وجود این نوع سرطان در زنان بسیار شایعتر است. خوشبختانه در سالهای اخیر حمایتهای قابل توجه برای آگاهیرسانی در مورد سرطان سینه و اختصاص بودجههای تحقیقاتی، منجر به پیشرفتهایی در تشخیص و درمان این بیماری شده است.
تعداد افرادی که از این بیماری جان سالم به در میبرند افزایش یافته و به کمک تشخیص زودهنگام سرطان سینه و کسب اطلاعات بیشتر در مورد آن، میزان مرگ و میر ناشی از ابتلا به این نوع سرطان، به طور مستمر در حال کاهش است.
انواع سرطان پستان شامل موارد زیر هستند:
علائم سرطان پستان ممکن است شامل موارد زیر باشند:
توصیه میشود تا در صورت احساس این علائم، حتی اگر نتیجهی ماموگرافی اخیر نرمال بوده است، به پزشک خود مراجعه کنید تا شانس تشخیص زودهنگام بیماری احتمالی را از دست ندهید.
پزشکان میدانند که سرطان سینه زمانی رخ میدهد که برخی از سلولهای سینه شروع به رشد غیرطبیعی میکنند. سلولهای سرطانی موجود در سینه سریعتر از سلولهای سالم تقسیم میشوند و تقسیم شدن آنها تا جایی ادامه پیدا میکند که یک غده یا توده را تشکیل دهند. این سلولهای سرطانی ممکن است از طریق پستان به غدد لنفاوی و یا سایر قسمتهای بدن گسترش پیدا کنند. این پدیده متاستاز نامیده میشود.
سرطان پستان در اغلب موارد با سلولهای مجاری تولید شیر (کارسینوم مجاری تهاجمی) شروع میشود. سرطان پستان ممکن است از بافت غدد لوبول (کارسینوم لوبولار مهاجم) یا در دیگر سلولها و بافتهای داخل پستان نیز آغاز شود.
پژوهشگران هورمونها، سبک زندگی و عوامل محیطی را از جمله عواملی تشخیص دادهاند که میتوانند احتمال ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهند. اما این مسئله هنوز پاسخ داده نشده که چرا برخی افراد علیرغم نداشتن فاکتورهای خطرناک، به سرطان سینه مبتلا میشوند اما برخی دیگر که دارای فاکتورهای خطرناک هستند به این بیماری دچار نمیشوند. این احتمال وجود دارد که سرطان پستان نتیجهی فعل و انفعالات و تعاملات پیچیدهای بین آرایش ژنتیکی فرد و محیط او باشد.
پزشکان تخمین میزنند که در حدود 5 تا 10 درصد از سرطانهای سینه به جهشهای ژنی مربوط میشوند. برخی از ژنهای جهشیافته توسط یک فرد به ارث برده میشوند و در نتیجه احتمال ابتلای آن فرد به سرطان سینه را افزایش میدهند. شناخته شدهترین ژنها، ژن سرطان پستان یک (BRCA1) و ژن سرطان پستان دو (BRCA2) هستند که هر دو به طور چشمگیری احتمال ابتلای فرد به سرطان سینه و سرطان تخمدان را افزایش میدهند.
چنانچه فردی دارای سابقهی خانوادگی سرطان پستان، یا دیگر انواع سرطان، باشد، ممکن است پزشک معالج درخواست یک آزمایش خون برای تشخیص جهشهای خاصی در BRCA یا دیگر ژنهایی که از طریق خانواده به ارث میرسند، را بدهد. علاوه بر این، این احتمال وجود دارد که پزشک معالج، بیمار را به یک مشاور ژنتیک ارجاع دهد تا سابقهی سلامت خانوادهی او مورد بررسی قرار گیرد.
مشاور ژنتیک گذشته از این کار میتواند در مورد مزایا، خطرات و محدودیتهای آزمایشهای ژنتیک با بیمار صحبت کرده و بدین ترتیب به او در تصمیمگیری در مورد بهترین نحوهی مواجهه با بیماری خود، یاری رساند.
عوامل خطر مرتبط با سرطان پستان فاکتورهایی هستند که احتمال ابتلای فرد به این بیماری را افزایش میدهند. لازم به ذکر است که داشتن یک یا چند عامل خطر بدین معنا نیست که فرد به سرطان پستان مبتلا خواهد شد، چرا که بسیاری از افراد، با وجود این که دارای چندین عامل خطر مرتبط با این بیماری هستند، باز هم به سرطان پستان مبتلا نمیشوند. عوامل خطر مرتبط با سرطان پستان موارد زیر هستند:
زنان بسیار بیشتر از مردان به سرطان سینه مبتلا میشوند.
افزایش سن خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش میدهد.
در صورتی که فرد پیشتر دارای بیوپسی پستانی بوده باشد که منجر به سرطان درجا از منشأ لوبولی (LCIS) یا هایپیلازی آتیپیک پستان شده باشد، احتمال ابتلا به سرطان پستان در او افزایش مییابد.
در صورت داشتن سابقهی ابتلا به سرطان در یک پستان، احتمال ابتلا به سرطان پستان در پستان دیگر افزایش مییابد.
در صورتی که مادر، خواهر یا دختر یک فرد، خصوصاً در سنین پایینتر، به سرطان پستان مبتلا شوند، احتمال ابتلای او به این سرطان افزایش مییابد.
برخی از جهشهای ژنی که احتمال ابتلا به سرطان پستان را افزایش میهند، ممکن است به صورت ارثی به فرد منتقل شوند.
در صورتیکه فرد در کودکی یا جوانی در ناحیهی سینه توسط تشعشعات مورد درمان قرار گرفته باشد، احتمال ابتلای او به سرطان سینه در بزرگسالی افزایش مییابد.
زمانی که بلوغ یک دختر و آغاز قاعدگی او پیش از رسیدن به 12 سالگی اتفاق بیافتد، احتمال ابتلا به سرطان سینه در او افزایش مییابد.
در صورتیکه فرد در سنین بالاتر از معمول یائسه شود، احتمال ابتلای او به سرطان پستان افزایش مییابد.
هورموندرمانی با استفاده از استروژن و پروژسترون برای برطرف کردن علائم یائسگی ریسک ابتلا به سرطان سینه را افزایش میدهد. در صورت توقف هورموندرمانی، ریسک ابتلا به سرطان سینه نیز به حالت نرمال بازمیگردد.