نحوه مدیریت داروهای اختلال بی توجهی یا بیش فعالی (ADHD) در مدرسه

اکثر متخصصان بر این باورند که کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه یا بیش‌فعالی Attention-deficit hyperactivity disorder باید داروهای مربوط به این اختلال را در زمان بیش‌فعالی، ناراحتی و یا حالت‌های عصبی مداخله‌گر در پیشبرد موفقیت‌های مدرسه، خانه و در تعاملات اجتماعی مورد مصرف قرار دهند. اگر کودک داروهای مربوط به کنترل علائم ADHD دریافت می‌کند، اطمینان حاصل کنید که دستورالعمل‌های مصرفی براساس برنامه می‌باشد که برای او مناسب است.

اگر کودک نیاز به دریافت یک دوز متوسطه روزانه دارو برای حفظ علائم ADHD در طول برنامه‌های کلاسی بعد از ظهر و زمان انجام تکالیف خود داشته باشد، بهتر است این دستورالعمل‌های مرحله به مرحله، برای ایجاد یک برنامه درمانی ADHD در مدرسه مورد استفاده قرار دهید. این گونه مطمئن خواهید شد که کودک بهترین درمان‌های ممکن را دریافت خواهد کرد.

مرحله 1: نیازهای کودک را ارزیابی کنید

یک برنامه برای زمان مصرف دارو تعیین کنید. آیا رفتار کودک در طول روز مدرسه سازگار است؟ تمرکز او چقدر است؟ برخی از کودکان مبتلا به ADHD بهتر است، صبح و بعد از ظهر یک دوز دارویی کم مصرف کنند. مطمئن شوید که برای ناهار حتما اشتها داشته باشند. کودکانی که این برنامه درمانی را دریافت می‌کنند، ضروری است که در زمان ظهر توسط مربی بهداشت مدرسه مورد ارزیابی قرار گیرند.

سایر کودکان می‌توانند یک دوز دارویی هنگام صبح مصرف کنند که تمام طول روز مدرسه آنان را پوشش می‌دهد. اکثر داروهای محرک در فرم طولانی اثر عمل می‌کنند که اثر آن 8 تا 12 ساعت باقی می‌ماند. با این حال، در نظر داشته باشید که برای بعضی از کودکان قرص‌ها یا کپسول‌های 8 ساعته برای 10 یا 6 ساعت عملکرد لازم را دارند. فرم‌های 12 ساعته ممکن است اثر 10 تا 14 ساعته داشته باشند.

 مطمئن شوید میزان دوز مصرفی دارو، برطرف کننده علائم کودک تا زمان مورد نیاز باشد. احتمالات ممکن در مورد کودک مبتلا به اختلال کم‌توجهی یا بیش فعال را در نظر بگیرید. این امکان وجود دارد که کودک نیاز به پوشش بیش از ساعت حضور در مدرسه داشته باشد. به طوری که بتواند تکالیف مدرسه خود را تکمیل کند و از فعالیت‌های بعد از مدرسه و روابط اجتماعی خود لذت ببرد.

 از معلم بخواهید که چشم و گوش شما در کلاس باشد. هم‌زمان با تدریس فرزندتان، دوام دارویی را مورد ارزیابی قرار داده و زمان هر یک از مشاهدات را با دوز دارویی مطابقت دهد. به عنوان مثال، کودک ممکن است یک کپسول هشت ساعته را در ساعت 7:30 صبح مصرف کند، انتظار می‌رود حداقل اثر آن تا ساعت 3:30 بعد از ظهر باقی بماند. اما معلم یادآور می‌شود که در ساعت 2:30 بعد از ظهر او بی قرار است، بنابراین دوز بعدی ممکن است در ساعت 2 بعد از ظهر مورد نیاز باشد.

مرحله 2: مقررات

به دفتر مدرسه مراجعه کنید و فرم‌های مربوط به تجویز دارو را درخواست نمایید. مدارس اجازه ندارند بدون درخواست والدین و یا تجویز روان‌پزشک این دارو را خودسرانه به کودک دهند. مقادیر مصرف این دارو برای درمان کودکان بالای 6 سال با اختلال کم‌توجهی و یا بیش‌فعالی با دوز 5 تا 10 میلی‌گرم داروی متیل فنیدات با نام تجاری ریتالین شروع می‌گردد، که در صورت نبود مشکل و عوارض جانبی مقادیر آن افزایش خواهد یافت.

مرحله 3: آمادگی مربی بهداشت

 با مربی بهداشت مدرسه صحبت کنید. پرستار یا مربی بهداشت مدرسه اگر در حال کم کردن دوز دارویی هستند باید به شما اطلاع دهند، اما هم‌چنین خود شما نیز باید نظارت‌های لازم را در منزل انجام دهید. از پرستار بخواهید که در صورت مصرف نکردن دارو توسط کودک و یا در صورت بروز هر گونه مشکل و یا سوال شما را مطلع سازد.

حتی اگر قرار بر مصرف دارو در مدرسه نیست، باز هم مربی بهداشت را از این که کودک تحت درمان‌های ADHD قرار دارد، مطلع سازید و از او بخواهید هر گونه موردی را به شما اطلاع دهد. او باید بداند که در موارد اورژانسی از دادن هر گونه دارویی به او اجتناب کند چرا که ممکن است با داروهای مصرفی او در منزل تداخل داشته باشند.

 برای زمان‌های فراموشی مصرف دارو، آمادگی لازم را داشته باشید. یک بسته دارویی به مربی بهداشت مدرسه تحویل دهید تا در صورتی که فرزندتان مصرف یک دوز دارویی در منزل را از خاطر برد، بتواند در مدرسه آن را دریافت کند. دستورالعمل‌های لازم در مورد دوز مصرفی را به مربی بهداشت مدرسه یادآور شوید تا در صورت آگاهی از عدم مصرف در منزل، بتواند آن را در مدرسه به فرزند شما بدهد.

مرحله 4: آمادگی در مورد اثرات دارویی

معلم باید بداند که کودک شما تحت درمان با داروهای بیش فعالی قرار دارد بنابراین باید علائم مربوط به این داروها را زیر نظر داشته باشد. از او بخواهید که در صورت مشاهده هر گونه اثرات جانبی دارو در فرزندتان مانند سر درد، درد معده، تیک یا حالات غیر ارادی انقباض اندام‌ها شما را مطلع سازد. بعضی کودکان ممکن است دچار تیک‌های شدید و یا ریباند (بازگشت مجدد علائم) شوند. اگر چنین مشکلاتی به وجود آید، ممکن است نیاز به تنظیم مجدد داروی فرزندتان باشد.

مرحله 5: مدیریت مشکلات 

 اگر مصرف دارو انجام نشده، علت آن را جویا شوید. شخصی که مسئولیت دادن دارو را بر عهده داشته، باید به شما در مورد مصرف دارو اطمینان خاطر دهد. آیا معلم فراموش کرده که دارو را به او یادآوری کند؟ آیا معلم نمی‌خواسته او کلاس را ترک کند؟ آیا تدابیر لازم در مدرسه برای ترک کلاس برای مصرف دارو وجود نداشته؟ در صورت وجود چنین مشکلاتی نیاز است تا برای آن‌ها تدابیر لازم را انجام دهید.

برای حفظ حریم خصوصی کودکان احترام بگذارید. بر روی روش‌های ساده‌ای کار کنید تا معلم متوجه نیاز کودک برای رفتن به اتاق مربی بهداشت شود. بعنوان مثال او ممکن است به چشمان معلم خود نگاه کند و یا به ساعتش نگاه کند. گاهی اوقات کودک ممکن است از رفتن به اتاق مربی بهداشت در مدرسه خجالت بکشد در چنین مواردی می‌توانید با پزشک صحبت کنید تا در مورد زمان مصرف داروی مدرسه تغییراتی بعمل آورد.

اشتهای غذایی در آن‌ها ایجاد کنید. یکی از عوارض جانبی مصرف این داروها کاهش شدید اشتهاست. در برخی از کودکان این مشکلات در عرض یک ماه کاهش می‌یابد. اما اگر این کاهش طولانی مدت یا شدید باشد ممکن است او را با کاهش وزن یا ازدست دادن مواد مغذی مواجه سازد. اگر این روند ادامه یافت با پزشک در مورد برنامه‌های درمانی جایگزین یا انواع مواد مغذی که می‌توانند سلامتی او را حفظ کنند، صحبت کنید.

اگر داروهای طولانی اثر در مورد فرزندتان عملکرد بهتری دارند، سعی کنید از مواد مغذی در صبحانه او استفاده کنید. داروهای بعد از ظهر او را تا ساعت 5 عصر به تعویق بیندازید چون تا زمان شام ممکن است اشتهای او برگردد. در تغذیه مدرسه او از میان وعده های مغذی مانند پنیر کم‌چرب استفاده کنید.

 روش‌های جایگزین را امتحان کنید. تعدادی از داروهای جایگزین ممکن است در صورت صلاحدید پزشک تجویز شوند. داشتن فعالیت‌های بدنی مثل ورزش‌های ایروبیک نیز می‌توانند اثرات موقتی مشابه با داروی ریتالین داشته باشند.

منابع:

1. https://www.additudemag.com/how-to-manage-adhd-meds-at-school/