توصیه‌های کلیدی برای کاهش خارش در آبله مرغان کودکان

آبله مرغان کودکان

بیماری آبله مرغان یک بیماری واگیر دار است که به عنوان یکی از عفونت‌های دوران کودکی در نظر گرفته می‌شود. این بیماری می‌تواند بزرگسالانی که قبلاً به ویروس آن آلوده نشده‌اند را نیز مبتلا سازد. شدت آبله مرغان در بزرگسالان معمولاً بیشتر و سخت‌تر از کودکان است.

این بیماری به خصوص برای زنان باردار، نوزادان و افرادی که عملکرد سیستم ایمنی بدن‌شان دچار اختلال شده است (مانند بیماران مبتلا به ایدز) بسیار خطرناک خواهد بود.

آبله مرغان به وسیله ویروسی به نام واریسلا زوستر به وجود می‌آید. این ویروس از خانواده ویروس عامل بیماری زونا (هرپس زوستر) می‌باشد. پس از ابتلا به آبله مرغان، خارش و جوش‌های قرمز در سراسر بدن ظاهر می‌شود. خارش اصلی‌ترین نشانه ابتلا به بیماری است.

ابتلا به آبله مرغان معمولا فقط یک‌بار در طول زندگی رخ می‌دهد. این بیماری در گذشته در میان کودکان بسیار شایع بود اما از اواسط دهه‌ی ۹۰ میلادی، زمانی که واکسن آبله مرغان کشف شد، موارد ابتلا به این بیماری بسیار کاهش یافت.

این بیماری 10 تا 21 روز پس از آلوده شدن فرد به ویروس، خود را نشان می‌دهد. نشانه‌ها پس از بروز، معمولا بین 5 تا 10 روز به طول می‌انجامد. به کارگیری داروهای سرکوب کننده دستگاه ایمنی بدن و هم‌چنین بیمارانی که از ضعف سیستم ایمنی رنج می‌برند، از عوامل افزایش دهنده خطر هستند.

راه‌های انتقال بیماری آبله مرغان

این ویروس از راه قطره‌های ریز در هوا یا تماس با ضایعات پوستی، از فرد بیمار انتقال می‌یابد. این بیماری بسیار مسری است. راه‌های انتقال بیماری از طریق تماس مستقیم فرد سالم با فرد بیمار می‌باشد و افراد سالم از دو طریق آلوده می‌شوند.

1- از طریق تماس فرد سالم با ترشحات بزاقی فرد بیمار:

بدین صورت که فرد بیمار ۴۸ ساعت قبل از بروز علائم بیماری و ظاهر شدن جوش‌ها در سطح بدن می‌تواند از طریق ترشحات بزاقی و ترشحات دستگاه تنفسی افراد دیگر را آلوده نماید.

2- از طریق تماس افراد سالم با ضایعات پوستی تازه و آبکی فرد مبتلا:

این بدین معنی است که فرد بیمار از ۴۸ ساعت قبل از بروز ضایعات پوستی تا زمانی که حتی یکی از ضایعات آبدار و تازه می‌باشد قادر است افراد دیگر را به بیماری مبتلا نماید.

آبله مرغان می‌تواند از مادر باردار به جنین سرایت کند و سبب وزن کم در هنگام تولد، آتروفی (زوال) کورتکس مغز، حملات تشنجی، عقب افتادگی ذهنی، آب مروارید و میکروسفالی شود. ابتلای مادر در ۱۶ هفته اول بارداری به آبله مرغان با توجه به احتمال انتقال به جنین و عوارض آن نیازمند به درمان با VZIg (ایمونوگلوبولین ضد VZV) دارد. متأسفانه در حال حاضر، این دارو در ایران در دسترس نیست.

علائم بیماری آبله مرغان

1. تب
2. ناراحتی و حساسیت که ۲-۱ روز به درازا می‌کشد
3. سردرد
4. خستگی شدید
5. حالت تهوع
6. ترش شدن گلو
7. بی‌اشتهایی
8. احساس عمومی کسالت و مریضی
9. خارش پوست
10. ظهور آثار جوش بر روی پوست که پوست اطراف به رنگ قرمز و به حالت ملتهب در می‌آید.
11. ایجاد زخم در حفره دهان و لوزه‌ها که ممکن است دو تا سه روز قبل از بروز تاول‌های اصلی آبله مرغان مشاهده شود.

مراقبت‌های آبله مرغان در کودکان

برای درمان آبله مرغان در کودکان سالمی که بیماری خاصی نداشته باشند، معمولاً نیازی به درمان‌های پزشکی ندارد. اما چون کودکان آستانه‌ی تحمل پایینی دارند رعایت یک سری نکات به پشت سر گذاشتن این بیماری کمک می‌کند. برخی از این نکات عبارتند از:

پوست را نخارانید؛ خاراندن پوست می‌تواند باعث زخم شدن و باقی ماندن جای زخم، کند شدن روند بهبودی تاول‌ها و افزایش خطر عفونت و التهاب شود. اگر کودک شما نمی‌تواند از خاراندن پوست خودداری کند، می‌توانید: به کودک خود، مخصوصاً در هنگام شب، دستکش بپوشانید و ناخن‌های کودک را مرتب کوتاه کنید.

درمان خانگی آبله مرغان

بعد از مشاهده نشانه‌های آبله مرغان مراجعه به پزشک برای تشخیص قطعی ضروری است. درمان حتما باید تحت نظر پزشک انجام و از مصرف خودسرانه دارو خودداری شود. کودک مبتلا به آبله مرغان در طول دوره‌ی بیماری نباید به مدرسه یا مهدکودک برود. بزرگ‌سالان نیز در صورت ابتلا بهتر است در خانه بمانند. برای تسکین خارش پوست می‌توانید این کارها را انجام دهید:

1. اگر جوش‌های آبله مرغان در داخل دهان فرد زده است، از غذاهای نرم و آبکی استفاده کنید.
2. از داروهای آنتی هیستامین (دیفن هیدرامین) برای کاهش خارش پوست استفاده کنید.
3. از استامینوفن یا ایبوپروفن برای تسکین تب، استفاده شود.
4. پوست خود را خنک نگه دارید.
5. پوشیدن لباس‌های نازک و نرم
6. حمام کردن با آب ولرم
7. استفاده از لوسیون‌های بدون بو
8. آب‌میوه و سبزی تازه بخورید.
9. غذاهایی مصرف کنید که ویتامین C زیادی دارند.
10. مالیدن کرم هیدروژل می‌تواند باعث رفع خارش شود و مهم‌تر از آن، به عنوان مانعی برای خاراندن پوست عمل کند.

منابع:

1. Chickenpox (Varicella) Complications". cdc.gov. 16 November 2011. Archived from the original on 4 February 2015. Retrieved 4 February 2015.
2. "Chickenpox (Varicella) Interpreting Laboratory Tests". cdc.gov. 19 June 2012. Archived from the original on 4 February 2015. Retrieved 4 February 2015.
3. Parmet S, Lynm C, Glass RM (February 2004). "JAMA patient page. Chickenpox". JAMA. 291 (7): 906. doi:10.1001/jama.291.7.906. PMID 14970070. Archived from the original on 9 September 2009.