مردان بیوه و مطلقه بیشتر از زنان بر اثر بیماری‌های قلبی، جان خود را از دست می‌دهند!
تاثیرات بیماری‌های قلبی در مردان و زنان
تحقیقات جدید صورت گرفته در رابطه با بیماری‌های قلبی در افراد نشان می‌دهند که مردان بیوه و مطلقه نسبت به زنانی که با همین مشکلات دست و پنجه نرم می‌کنند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی قرار داشته و بیشتر از زنان جان خود را از دست می‌دهند. کارشناسان متوجه شده‌اند، 11 درصد مردانی که همسران‌شان فوت کرده‌اند نسبت به سایر افراد به دلیل یک حمله قلبی جان خود را از دست می‌دهند.
مشابه همین امر برای مردان بیوه نیز صدق می‌کند و این مردان 10 درصد بیشتر از سایر افراد، جان خود را به دلیل ابتلا به انواع نارسایی‌های قلبی از دست می‌دهند و در صورتی که این افراد به ضربان قلب نامنظم نیز مبتلا باشند (فیبریلاسیون دهلیزی) احتمال مرگ‌شان نسبت به زنانی با همین شرایط، 13 درصد بیشتر است.
در عین حال، مردان مطلقه‌ای که به ضربان قلب نامنظم مبتلا هستند، 14 درصد بیشتر از زنان مطلقه به دلیل اینگونه مشکلات قلبی خواهند مرد. در میان افراد متاهل مبتلا به ضربان قلب نامنظم نیز، مردان 6 درصد بیشتر از زنان، به دلیل حملات و مشکلات قلبی جان خود را از دست می‌دهند.
اما به نظر می‌رسد که احتمال بقای مردان مجرد نسبت به زنان مجرد بیشتر است زیرا در مردان مجردی که به نارسایی قلبی مبتلا هستند، خطر مرگ در مقایسه با زنان مجرد، چیزی در حدود 13 درصد کاهش می‌یابد. این مطالعه می‌تواند مطالعه قبلی را که در همین رابطه انجام شده بود و نشان می‌داد که ازدواج ممکن است شانس زنده ماندن زنان مبتلا به انواع بیماری‌های قلبی را بهبود بخشد، تایید کند.
در این تحقیق جدید، بیش از 1،8 میلیون نفر که در بین سال‌های 2000 تا 2014 به دلیل ابتلا به حمله قلبی، نارسایی قلبی یا فیبریلاسیون دهلیزی در بیمارستان‌های شمال انگلستان بستری شده بودند، به طور میانگین برای 14 سال مورد ارزیابی قرار گرفتند.
این مطالعه توسط کارشناسان دانشگاه آستون در بیرمنگام انجام شد و در کنفرانس انجمن قلبی عروقی بریتانیا (BCS) که در منچستر برگزار می‌شود ارائه گردید.
دکتر رانجیت مور، مشاور متخصص قلب و عروق بیمارستان‌های بلکپول NHS Trust و همکارانش در این مطالعه بیان داشتند که: تفاوت‌های جنسیتی مشاهده شده می‌تواند بدان دلیل باشد که مردان و زنان غالبا دارای سطوح حمایت متفاوتی هستند و خودشان نیز به لحاظ ساختار رفتاری و جنسیتی به دنبال سطوح حمایت متفاوتی می‌باشند.
بنابراین تنها کاری که ما می‌توانیم انجام دهیم این است که با شناسایی گروه‌هایی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری‌ها قرار دارند، از متخصصین بخش مراقبت‌های بهداشتی و پزشکان بخواهیم تا این افراد را به شرکت در گروه‌های درمانی تشویق کنند تا بتوان اطمینان حاصل نمود که شبکه‌های پشتیبانی مناسبی برای کمک به مقابله با این بیماری‌های جدی و مزمن پزشکی وجود دارد.
پروفسور متیو اوجیران، مددکار پزشکی بنیاد قلب بریتانیا، در این خصوص گفت: حمله قلبی، فیبریلاسیون دهلیزی و نارسایی قلبی، بیماری‌های خطرناکی هستند که می‌توانند زندگی فرد را نابود کنند.
منابع:
مطالب مرتبط
سهیلا دوست‌پژوه
علاقه مند به ترجمه و تالیف و نویسندگی
