ریزش مو و طاسی در زنان که به نام ریزش موی آندروژنیک (آلوپسی آندروژنیک) نیز شناخته میشود، نوعی ریزش مو است که زنان به آن گرفتار میشوند. این نوع طاسی تا حدی شبیه به طاسی با الگوی مردانه میباشد.
از دست دادن مو در زنان طبیعی است و تا حدی هم به سن زنان بستگی دارد. در واقع چیزی در حدود دو سوم زنان پس از یائسگی، ریزش مو را تجربه میکنند و کمی بیشتر از نصف آنها پس از 65 سالگی دچار ریزش مو میشوند.
طاسی الگوی زنانه یک نوع بیماری موروثی است که بعد از یائسگی شدیدتر نیز میشود، بنابراین احتمالا هورمونها مسئول به وجود آمدن این عارضه هستند. ریزش الگویی مو در زنان (FPHL) شایعترین نوع آلوپسی قابل مشاهده در بین زنان است، بنابراین زنانی که دچار این عارضه میشوند ممکن است دچار افسردگی و اختلال عملکرد اجتماعی شوند.
در زنانی که به طاسی مبتلا شدهاند، فاز رشد مو آهستهتر میشود. همچنین رشد موهای جدید مدت زمان بیشتری طول میکشد. فولیکولهای مو کوچکتر میشوند، و همین امر سبب میشود که موها نازکتر و شکنندهتر شده و به راحتی از جا کنده شوند.
ریزش روزانه 50 تا 100 تار مو امری طبیعی است، اما موی زنانی که به طاسی با الگوی زنانه دچار شدهاند، بسیار بیشتر از این مقدار میریزد. در مردان، ریزش مو در جلوی سر شروع میشود و به سمت عقب پیش میرود تا زمانی که کاملا طاس شوند اما زنان در سرتاسر سر خود ریزش خواهند داشت که این ریزشها از فرق سر آغاز میشود و پس از آن موی شقیقه کم پشت میشود.
به ندرت پیش میآید که این بیماری باعث طاسی کامل زنان شود اما میتواند تا جایی پیش رود که فقط موهای نازکی سرتاسر سر را بپوشانند.
طاسی با الگوی زنانه به سه نوع تقسیم میشود:
ژنتیک مهمترین علت به وجود آورنده این عارضه در زنان است. با این حال، ممکن است عللی که بر تولید هورمون آندروژن تأثیر میگذارند نیز سبب ایجاد این بیماری شوند. آندروژن هورمونی است که نقش مهمی را در طاسی زنان ایفا میکند و لذا بروز اختلال در تولید آن میتواند باعث ریزش مو و طاسی در زنان شود.
طاسی منطقهای (alopecia areata) یک نوع اختلال خود ایمنی است که باعث میشود سیستم ایمنی بدن به فولیکولهای مو حمله کرده و باعث ریزش مو شود.
بعضی از داروها، مانند داروهای مورد استفاده برای درمان سرطان، میتوانند باعث ریزش مو شوند. با این حال، معمولا هنگامی که فرد مصرف دارو را متوقف میکند، این مشکل بر طرف میشود.
از دست دادن مو میتواند در بیماریهای حادی مانند عفونت شدید، تب بالا و یا جراحی قابل مشاهده باشد.
این نوع ریزش مو زمانی اتفاق میافتد که یک فرد به طور مداوم موهایش را پوشانده و موهایش را خیلی محکم میکشد.
یکی دیگر از علل ریزش مو در زنان استرس و اضطراب مداوم میباشد که میتواند به طاسی منجر شود.
نوع درمان توصیه شده برای این بیماری به میزان ریزش مو بستگی دارد. گزینههای درمان موجود برای طاسی زنان عبارتند از:
ماینوکسیدیل یک داروی موضعی است که برای درمان ریزش مو در مردان و زنان مورد استفاده قرار میگیرد. بهتر است هر روز این دارو را به پوست سرتان بمالید. این کار ممکن است رشد مو را تحریک کرده و از ریزش بیشتر مو جلوگیری کند. عوارض جانبی استفاده از این دارو میتواند شامل خشکی، قرمزی و خارش پوست سر باشد.
یکی از رایجترین داروهای خوراکی موجود برای درمان طاسی درزنان اسپیرونولاکتون است که یک داروی ادرار آور میباشد. این نوع داروها آب اضافی را از بدن خارج میکنند. علاوه بر این، این دارو میتواند تولید آندروژن را متوقف کند، که ممکن است مانع از ریزش مو و باعث رشد مجدد موها شود.
این دارو میتواند عوارض جانبی نظیر عدم تعادل الکترولیت، خستگی، لکهبینی بین دورههای عادت ماهانه و حساس شدن سینهها را به همراه داشته باشد.
تاثیر فیناستراید و دوتاستراید در درمان ریزش موی مردان توسط FDA تایید شده اما در زنان مورد تایید قرار نگرفته، لکن بعضی از پزشکان توصیه میکنند که این داروها باعث بهبود طاسی الگویی در زنان میشوند.
اگر آهن بدن شما کم باشد میتواند باعث ریزش مو و ابتلا به طاسی شود لذا با مصرف مکملهای آهن میتوانید از بروز این مشکل جلوگیری کنید. مکملهای دیگری مانند بیوتین و اسید فولیک نیز میتوانند به پرپشت و ضخیم شدن موها کمک کنند.
علاوه بر این مصرف اسیدهای چرب امگا 3، اسیدهای چرب امگا 6 و آنتی اکسیدانها نیز میتواند از ریزش موی زنان جلوگیری کنند. داشتن یک رژیم غذایی سالم، مصرف منظم میوهها و سبزیجات، لوبیا و غلات، اجتناب از مصرف داروهایی که باعث ریزش مو میشوند. سیگار نکشیدن و نپوشاندن موها به مدت طولانی کارهایی هستند که میتوانید برای اجتناب از ابتلا به طاسی سر انجام دهید.