با توجه به تحقیقات جدیدی که به تازگی انجام شده، افراد سالمندی که به کمبود ویتامین K مبتلا هستند به احتمال زیاد در معرض خطر ابتلا به ناتوانیهای حرکتی قرار دارند. تحقیقات جدید نشان میدهند که پایین بودن سطح ویتامین K میتواند میزان تحرک افراد مسن را محدود نماید.
منابع غذایی سرشار از ویتامین K عبارتند از: کلم، اسفناج، کلم بروکلی و سایر سبزیجات برگدار هستند، همچنین برخی از غذاهای لبنی نیز حاوی ویتامین K هستند. محققانی که این مطالعه را انجام دادند میگویند که یافتههای آنها نشان میدهد که ویتامین K ممکن است در پروسه ناتوانی و از کار افتادگی در سنین بالاتر دخیل باشد. این محققان کار خود را به صورت مقالهای گرد آوری کردند که در شماره اخیر مجله کهولت شناسی چاپ شد.
مطالعات قبلی ارتباط بین ویتامین K و مشکلات دراز مدتی را که میتوانند خطر ابتلا به بیماریهای حرکتی را افزایش دهند نشان داده بودند. این مشکلات شامل بیماری قلبی عروقی و ورم مفاصل بودند. با این حال، هیچ یک از این مطالعات ارتباط مستقیمی را بین ویتامین K و ناتوانی حرکتی کشف نکردند.
کیلا شی نویسنده این مطالعه، اولین کسی است که این رابطه را کشف نموده. او تحقیقات خود را در مرکز تحقیقات تغذیهای آمریکا و دانشکده علوم و فناوریهای نانو تکنولوژی دانشگاه تافتس در بوستون بر روی ویتامین K انجام داد.
شیا توضیح میدهد که: "کمبود ویتامین K با شروع بیماریهای مزمنی مرتبط است که منجر به ناتوانی خواهند شد، اما هنوز مطالعات زیادی راجب این ارتباط صورت نگرفته است. او و همکارانش معتقدند اولین کسانی هستند که رابطه بین «کاهش ویتامین K و ناتوانی در تحرک» را در افراد مسن ارزیابی میکنند.
شی توضیح میدهد که این شواهد جدید میتوانند بر مطالعات قبلی انجام شده در رابطه با سطح پایین ویتامین K تاثیر بگذارند و لذا درمانهایی را برای کاهش سرعت تحرک و ورم مفاصل ارائه نمایند.
محققان معمولا تحرک را به عنوان "توانایی حرکت کردن به طور مستقل" از یک مکان به مکان دیگر تعریف میکنند. استقلال فیزیکی یکی از اجزای سلامت فیزیکی و کیفیت بالای زندگی سالمندی است. از بیرون آمدن از بستر گرفته تا رفتن به پیادهروی و یا بالا رفتن از پلهها، فعالیتهای روزانه همواره توام با تحرک است.
یکی از مطالعاتی که در سال 2018 انجام شد و به مرور شواهد موجود در این عرصه پرداخت، نشان داد که حدود 30 درصد از افراد سالخورده دارای تحرک محدودی هستند. شایعترین علل ناتوانی در تحرک در افراد مسن، شروع مشکلات ریه، آرتریت و سایر شرایط دراز مدت است. از انواع تحرکات عادی میتوان به توانایی راه رفتن و بالا رفتن از پله اشاره نمود.
ویتامین K یک گروه از ترکیبات محلول در چربی است که دارای ساختار شیمیایی مشابهی بوده و در برخی از غذاها یافت میشود. فیلوکینون یکی از اصلیترین فرمهای خوراکی ویتامین K است و بیشتر در سبزیجات برگدار وجود دارد.
برای بررسی وضعیت ویتامین K، شی و همکارانش دو بیومارکر خون را اندازهگیری کردند که شامل: پروتئین ماتریکس Gla غیر کربوکسیل شده (ucMGP) یا همان پروتئینی که به ویتامین K نیاز دارد و فیلوکینون. آنها یادآور شدند که سطح ucMGP با کاهش میزان ویتامین K در خون افزایش مییابد.
دادههای مورد نیاز آنها از 688 زن و 635 مرد که در مطالعه سلامتی، پیری و ترکیب بدن (Health ABC) شرکت کرده بودند به دست آمد. حدود 40 درصد از شرکتکنندگان سیاهپوست بودند و سن آنها بین 70 تا 79 سال بود.
مطالعه سلامت ABC تحرک آنها را هر 6 ماه یکبار به مدت 6 تا 10 سال ارزیابی کرد. شرکتکنندگان به مراکز درمانی رفتند و مصاحبههایی را نیز انجام دادند. محققان محدودیت تحرک را در دو گزارش متوالی 6 ماهه به عنوان تجربه هر گونه مشکل در قدم زدن یک چهارم مایل یا بالا رفتن از 10 پله بدون استراحت توصیف نمودند.
آنها ناتوانیهای حرکتی را در دو گزارش متوالی 6 ماهه که حاوی بسیاری از مشکلات یا ناتوانیها در هنگام راه رفتن و یا بالا رفتن از پلهها بود عنوان نمودند.
تجزیه و تحلیل نشان داد که افراد مسنی که با محدودیتهای حرکتی و ناتوانی دست و پنجه نرم میکنند، افرادی هستند که سطح فیلوکینون خونشان پایین است. به طور خاص، محققان دریافتند که محدودیتهای حرکتی تقریبا در افرادی که سطح فیلوکینون خون پایینی داشتند در مقایسه با افراد نرمال، 1.5 برابر بیشتر بود.
علاوه بر این، احتمال توسعه ناتوانیهای حرکتی برای افرادی که فیلوکینون خونشان کم بود تقریبا دو برابر بیشتر از افرادی بود که دارای سطوح کافی از این ماده در خون خود بودند. بین محدودیت تحرک و یا ناتوانی با سطح ucMGP موجود در خون رابطه معناداری نداشت. نتایج در مردان و زنان غالبا مشابه بود.
به رغم این یافتهها، محققان به انجام مطالعات بیشتری برای تأیید یافتههای خود و تشریح مکانیزمهایی که ممکن است ویتامین K را به تحرک پیوند دهد، نیاز دارند. از آنجا که جمعیت اکثر کشورهای جهان در حال پیر شدن است، برای ما مهم است که انواع عوامل خطرناک و ریسکهای ابتلا به معلولیت را در این قشر جامعه تشخیص دهیم.