کیست مویی یا پیلونیدال، نوعی کیست است که در قسمت پایین دنبالچه ایجاد میشود و ممکن است با چرک و عفونت پر شود. دنبالچه استخوانی مثلثی شکل است که در انتهاییترین بخش ستون فقرات انسان قرار دارد. زمانی که این کیست عفونت کند، آبسه پیلونیدال نامیده میشود و میتواند دردناک باشد.
کیست مویی به شکل یک جوش و کورک، پایین دنبالچهی شما به نظر میرسد. کیست مویی در مردان بیشتر از زنان ایجاد میشود و معمولا در افراد جوانتر دیده میشود. افرادی که به مدت طولانی مینشینند مانند رانندگان کامیون بیشتر در معرض ابتلا به این نوع کیست هستند. کیست مویی قابل درمان است. اگر کیست برای شما مشکلساز شد پزشک میتواند آب آن را خارج کند یا با جراحی کیست را بردارد.
بیشتر پزشکان معتقدند که موهای زیر پوستی عامل به وجود آمدن اکثر این نوع کیستها هستند. گاهی اوقات پزشک در درون کیست مویی، سلولهای مو پیدا میکنند. گروه دیگری از پزشکان معتقدند که عامل ایجاد کننده کیست مویی، زخم و آسیب در آن قسمت از بدن است.
طی جنگ جهانی دوم در حدود 80000 سرباز دچار کیست مویی شدند. در نوزدانی که با جوش و کورک متولد میشوند احتمال عفونی شدن این کورک و ایجاد کیست مویی وجود دارد. البته علت دقیق آن برای پزشکان مشخص نیست. عوامل ایجاد کنندهی دیگر میتواند چاقی، پرمویی، عدم تحرک کافی، نشستن طولانیمدت و تعریق بیش از حد باشد.
کیستهایی مویی در اندازه مختلفی هستند، از کوچک تا بزرگ.
کیست مویی یک دمل و کیست چرکی است، درمان آن با آنتی بیوتیکها و کمپرس گرم و پماد انجام میشود. در موارد شدیدتر نیاز به خارج کردن کیست و جراحی وجود دارد. در صورت مشاهده هر یک از نشانههای بالا به پزشک مراجعه کنید.
پزشک با معاینه و پرسیدن سوالهایی از شما کیست مویی را تشخیص میدهد. برخی از سوالات به شرخ زیر میباشند:
در مراحل اولیه، کیست مویی، قرمزی و درد و تورم خیلی بدی ندارد. برای بهتر شدن راههای زیر را امتحان کنید:
آنتی بیوتیکها، کیست مویی را تسکین و شفا نمیدهند و مگر در موارد شدید و برای درمان عفونت کاربرد ندارند. پزشکان برای درمان کیست مویی راه حلهایی دارند.
قدم اول برای درمان کیست مویی، برش زدن آن و خارج کردن آب و ترشحات آن است. پزشک کیست را برش میزند و آن را تخلیه میکند. فولیکولهای مو را از کیست خارج میکند و زخم را با گاز استریل میپوشاند. در این روش محل خروج کیست به صورت یک حفره باقی گذاشته میشود تا کم کم بهبود پیدا کند.
این روش ساده است و با بیحسی موضعی انجام میشود. گاز استریل باید به طور مرتب تعویض شود تا زخم بهبود پیدا کند (گاهی به مدت 3 هفته طول میکشد)
در این روش کیست، برش زده میشود و پس از تخلیه مو و ترشحات لبههای کیست، ناحیه مورد نظر بخیه زده میشود. در این روش هم بیحسی موضعی به کار برده میشود. در این روش، زخم سطحیتر و کوچکتر است و نیاز به تعویض روزانه گاز استریل ندارد. دوره بهبود در این روش حدود 6 هفته است.
روش دیگری هم وجود دارد که برای سینوسهای (حفرههای) پیشرفته و پیچیده به کار میرود و در این روش زخم ایجاد شده بعد از خارجسازی کیست را با جراحی ترمیمی به طور کامل میبندند. مدت زمان لازم برای بهبود در این روش بیشتر است اما میزان موفقیت بالاست.
درمان کامل ممکن است اما فراموش نکنید حتی در صورت یک جراحی و درمان موفق، امکان برگشت کیست مویی وجود دارد.