فسفر یک ماده معدنی است که بیش از ۱ درصد از وزن کل بدن را تشکیل میدهد. این ماده دومین ماده معدنی فراوان در بدن است. فسفر تقریبا در هر سلولی وجود دارد. بیشترین فسفر موجود در بدن انسان، در استخوانها و دندانها یافت میشود.
اصلیترین عملکرد فسفر در تشکیل استخوانها و دندانهاست. این ماده نقش بسیار مهمی در نحوه استفاده بدن از کربوهیدراتها و چربیها بازی میکند. همچنین برای ایجاد پروتئین به جهت رشد، نگهداری، ترمیم سلولها و بافتها نیاز خواهد بود. فسفر در ایجاد ATP نیز کمک میکند. ATP مولکولی است که بدن برای ذخیره انرژی از آن استفاده میکند. فسفر به همراه ویتامین B کار میکند. همچنین مصرف فسفر برای تامین موارد زیر نیز ضروری است:
اصلیترین منبع غذایی حاوی فسفر، گروه غذایی پروتئینها یعنی گوشت و شیر است. رژیم غذایی حاوی کلسیم و پروتئین میتواند فسفر مورد نیاز بدن را تامین کند. نانهای ساخته شده از غلات کامل و حبوبات نیز حاوی مقادیر بالایی از فسفر هستند. با این حال، فسفر به گونهای ذخیره شده است که توسط انسانها جذب نمیشود. میوهها و سبزیجات حاوی مقدار پایینی از فسفر هستند.
فسفر را میتوان از طریق مواد غذایی تامین کرد. بنابراین امکان کمبود آن در بدن نادر است. همچنین وجود مقادیر بالا از فسفر در خون نیز نادر است. اما اگر چنین شرایطی وجود داشته باشد، میتواند با کلسیم ترکیب شود تا رسوبی را در بافتهای نرم همچون عضلات ایجاد نماید. مقدار بالای فسفر در خون تنها در افرادی با بیماری حاد کلیوی یا اختلال شدید در تنظیم مقدار کلسیم دیده میشود.
با توجه به توصیههای پزشکان، مصرف روزانه فسفر به شرح زیر است:
سن و جنسیت | مصرف روزانه به میلیگرم |
---|---|
۰ تا ۶ ماهه | ۱۰۰ میلیگرم |
۷ الی ۱۲ ماهه | ۲۷۵ میلیگرم |
۱ الی ۳ ساله | ۴۶۰ میلیگرم |
۴ تا ۸ ساله | ۵۰۰ میلیگرم |
۹ تا ۱۸ ساله | ۱۲۵۰ میلیگرم |
بزرگسالان | ۷۰۰ میلیگرم |
زنان باردار یا شیرده | ۷۰۰ میلیگرم |