بیوتین یک نوع ویتامین B محلول در آب است که به بدن کمک میکند تا پروتئینها را متابولیزه کرده و گلوکز را پردازش نماید. همچنین این ماده به ویتامین B7 یا ویتامین H نیز معروف است. بدن انسان نمیتواند بیوتین تولید کند. تنها باکتریها، قارچها، مخمرها، جلبکها و گیاهان خاص قادر به تولید آن هستند. به همین خاطر باید رژیم غذایی شامل این ویتامین باشد.
بیوتین مصرف نشده توسط ادرار از بدن دفع شده و به همین خاطر بدن نمیتواند آن را حفظ کند پس برای اینکه بتوانید از مزایای آن بهرهمند شوید باید آن را به صورت روزانه مصرف نمایید. مکملهای حاوی بیوتین به طور گسترده در داروخانهها موجود هستند اما کمبود بیوتین نادر است و شواهد اندکی وجود دارد که نشان دهد بیشتر افراد به این مکملها نیاز دارند.
بیوتین یک کوآنزیم است. کوآنزیمها موادی هستند که میتوانند فعالیت یک آنزیم را بهبود ببخشند. کوآنزیمها نمیتوانند یک فعالیت بیولوژیکی را آغاز کرده یا به آن سرعت ببخشند بلکه فقط به آنزیمها کمک میکنند. بیوتین در متابولیسم و موارد زیر نقش مهمیدارد:
نوعی مولکول است که در چربیها و روغنها یافت میشود
یک آمینو اسیدِ ضروری است که بدن انسان قادر به تولید و سنتز آن نیست.
سنتز گلوکز حاصل از مولکولهایی است که کربوهیدرات نیستند.
دانشگاه Maryland Medical Center بیان کرده است که بیوتین در کمک به بدن برای پردازش گلوکز و متابولیزه کردن پروتئینها، چربیها و کربوهیدراتها مهم است. این ماده همچنین به انتقال کربن دی اکسید کمک میکند. بر اساس گفتههای محققان، بیوتین در شرایط زیر دخیل است:
بیوتین در حفظ سلامت ناخنها، پوست و مو نیز دخیل است. بنابراین در بیشتر محصولات آرایشی و بهداشتی دیده میشود. با این حال، این ماده از طریق پوست یا مو جذب بدن نمیشود.
همانطور که در ابتدای مقاله نیز ذکر شد، برخی از اوقات به بیوتین، ویتامین H نیز میگویند. حرف H از یک کلمه یونانی برای پوست و مو گرفته شده است. برخی از مطالعات نشان داده است که مصرف ۲.۵ میلیگرم مکمل حاوی بیوتین برای ۶ ماه میتواند باعث استحکام ناخنها شود و تمایل آنها برای شکسته شدن را کاهش دهد.
با این حال تا به امروز شواهدی دال بر اینکه بیوتین میتواند از ریزش مو در زنان و مردان پیشگیری کند یا آن را درمان نماید وجود نداشته است.
از آنجایی که بیوتین به متابولیسم بدن کمک میکند میتواند در کنترل دیابت نیز نقش داشته باشد. تحقیقات انجام شده نشان میدهد که ویتامین B7 میتواند استفاده از گلوکز را در بدن بهبود ببخشد. افرادی که با دیابت دست و پنجه نرم میکنند در استفاده از گلوکز مشکل دارند زیرا عدم تعادلی در انسولین وجود دارد.
بیوتین میتواند سنتز اسیدهای چرب را بهبود ببخشد و در نهایت ذخیرهسازی گلوکز را بهتر نماید. در موشها، بیوتین توانسته است ترشح انسولین را تحریک کند. برخی از گزارشات پیشنهاد میکنند مکملهای حاوی بیوتین میتواند نشانههای نوروپاتی را در افراد دیابتی بهبود ببخشد.
با این حال چنین ادعایی توسط پژوهشهای موجود تایید نشده است. یکی از مطالعات انجام شده نشان میدهد افراد دیابتی سطح پایینی از بیوتین را دارند. در مطالعه دیگر، افرادی که طعم چشایی خود را از دست داده بودند بعد از مصرف ۱۰ الی ۲۰ میکروگرم بیوتین روزانه، بهبودهایی را گزارش کردند. پژوهشهای انجام شده در مورد مزایای بیوتین محدود است و نمیتوان از این مطالعات نتیجهگیری درستی داشت.
هنوز اطلاعات دقیقی در مورد مقدار مورد نیاز بیوتین وجود ندارد اما تحقیقات نشان میدهد که کودکان ۰ تا ۶ ماهه باید ۶ میکروگرم از آن را در روز مصرف نمایند. این مقدار برای بزرگسالان ۱۹ سال و بالاتر از آن به ۳۰ میکروگرم میرسد. برای زنان شیرده، مقدار بیوتین مورد نیاز ۳۵ میکروگرم خواهد بود. در اروپا، نظرسنجیها نشان میدهد افراد به طور میانگین ۳۶ میکروگرم بیوتین در روز مصرف میکنند.
کمبود بیوتین نادر است اما در برخی از افراد دیده میشود. مکملهای حاوی بیوتین به طور گسترده در دسترس افراد قرار دارد، اما استفاده از آنها به ندرت لازم و ضروری خواهد بود. کمبود بیوتین میتواند به شرایط زیر منجر شود:
به نظر میرسد زنان باردار سریعتر، بیوتین را تجزیه میکنند و این موضوع ممکن است به کمبود حاشیهای منجر شود. این کمبود میتواند به مشکلات رشد جنین منجر شود. همانطور که توصیه میشود زنان باردار، اسید فولیک را در طول بارداری مصرف کنند، ممکن است اضافه کردن B7 به این مکملها نیز مفید باشد. سایر افرادی که ممکن است از مکملها بهره ببرند عبارتند از:
کمبود بیوتین، بسیار نادر است، اما اختلالات ارثی که جذب بیوتین را مختل میکنند میتوانند به کمبود این ویتامین منجر شوند، استفاده از مکملهای حاوی بیوتین میتواند به چنین افرادی کمک کند. افرادی که به خاطر بیماریهای مزمنی همچون کرون در جذب بیوتین و سایر مواد مغذی مشکل دارند میتوانند از مزایای مکملهای بیوتین استفاده نمایند.
طیف وسیعی از مواد غذایی شامل بیوتین هستند البته هیچ کدام از آنها مقادیر زیادی بیوتین ندارند اما برای تامین مقدار مورد نیاز بدن کفایت میکنند:
سفیده تخم مرغ اثر بیوتینی موجود در زرده را کاهش میدهد، زیرا به بیوتین متصل میشود و از جذب آن جلوگیری میکند. افرادی که سالها سفیده تخم مرغ مصرف کردهاند در خطر کمبود این ویتامین قرار خواهند داشت.
فرآوری غذاها میتواند سطح مواد مغذی همچون بیوتین را کاهش دهند. به همین خاطر مواد خام همچون گل کلم خام میتواند بیوتین بیشتری نسبت به نوع پخته شده آن فراهم آورد. مطالعه منتشر شده در Advances in Nutrition تخمین میزند مصرف بیوتین در آمریکای شمالی و اروپای غربی ۳۵ الی ۷۰ میکروگرم به ازای هر روز است.
بر اساس تحقیقات دانشگاه Oregon، بیوتین اثر سمی شناخته شدهای ندارد. افرادی که اختلالات ارثی مرتبط با متابولیسم بیوتین را دارند بدون هیچ مشکلی میتوانند دوز ۲۰۰,۰۰۰ mcg در روز را تحمل کنند. افرادی که هیچ مشکلی در متابولیسم بیوتین ندارند میتوانند دوز ۵,۰۰۰ mcg در روز را برای ۲۴ ماه تحمل کنند. با این حال بهتر است قبل از تغییر در رژیم غذایی یا مصرف مکملها با پزشک مشورت شود.